Soof 2 (2016)

Regie: Esmé Lammers | 98 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Lies Visschedijk, Fedja van Huêt, Achmed Akkabi, Daniel Karaty, Daan Schuurmans, Lobke de Boer, Niek Schoemaker, Brent Schoemaker, Maryam Hassouni, Anneke Blok, Pauline Casper, Eva Laurenssen, Pip Pellens, Birgit Schuurman, Patrick Stoof, Elise van ’t laar, Dick van den Toorn, Marieke Westenenk, Sanne Wallis de Vries

Wat begon met een reeks columns van Sylvia Witteman in Volkskrant Magazine, is inmiddels uitgegroeid tot een franchise met (tot nu toe) twee films en serieuze plannen voor een televisieserie: ‘Soof’. Sophie, of te wel Soof – met verve gespeeld door Lies Visschedijk – wordt ook wel de Nederlandse Bridget Jones genoemd, omdat ze even herkenbaar en levensecht is als haar Britse tegenhangster. Ze heeft geen wespentaille (maar lijkt zich daarbij te hebben neergelegd), ontkomt niet aan ‘bad hair days’ en wallen en maakt regelmatig een complete puinhoop van haar leven. Haar huwelijk met Kasper (Fedja van Huêt) heeft al de nodige stormen weerstaan, maar is nog altijd wankel, en met haar kinderen heeft ze ook het nodige te stellen. Elke keer als Soof zich in de penarie heeft gewerkt, redt ze zich er met veel humor, een flinke dosis zelfspot en een fles rode wijn toch weer uit. ‘Soof’ was in 2013 een daverend succes. Niet alleen wist een voornamelijk vrouwelijk publiek de weg naar de bioscopen te vinden, ook de critici waren positief verrast door de romantische komedie, die weliswaar grotendeels de geijkte paden bewandelde, maar opviel vanwege de fijne en pretentieloze humor en toon, sterke cast en herkenbaarheid.

Zoals dat gaat met succesvolle films, is er een vervolg gekomen, met de weinig originele titel ‘Soof 2’. De film opent met videobeelden uit de oude doos, van de trouwdag van Soof en Kasper in 1999. Het geluk en plezier spat er van af. Een ontnuchterende flash forward naar 2016 zet ons meteen weer met beide benen op de grond: Soof en Kasper zitten bij de relatietherapeut die concludeert dat er geen redden meer aan is. En dus gaat het stel scheiden. Kasper betrekt een bedrijfspand dat hij ombouwt tot woonruimte (soort van) en waar hij de kinderen – de opstandige zestienjarige Sasha (Lobke de Boer) en de twaalfjarige tweeling Dies en Bing (Niek en Brent Schoemaker) – om de week ontvangt. Soof gaat niet bij de pakken neerzitten, maar het zit haar niet mee. Niet alleen met haar liefdesleven maar ook met haar restaurant De Kooksoof loopt het slecht. Als er niet snel wat gebeurt dan dreigt een faillissement. Kasper heeft al lang en breed aangepapt met een piepjong danseresje (Elise van ’t Laar), maar ook Soof hoeft niet te klagen. Ze waagt zich kortstondig aan internetdaten, maar er zijn altijd leuke mannen in de buurt. Haar oude minnaar Jim Cole (Dan Karaty) bijvoorbeeld, die ineens weer opduikt. Maar ook dierenarts Thomas (Daan Schuurmans) heeft wel wat. Het is echter de nieuwe kok van De Kooksoof, Bauke (Achmed Akkabi), die haar in vuur en vlam zet met zijn verbluffende kookkunsten. Maar of hij nou zo goed bij haar past…?

Natuurlijk is ‘Soof 2’ weer veel van hetzelfde, maar dat hoeft uiteraard geen nadeel te zijn als de uitvoering goed is. En dat is het. Alle elementen die ‘Soof’ zo geslaagd maakten, zijn ook hier weer van de partij: de herkenbaarheid, de humor, de onhandigheid, de hilarische misverstanden; kortom de heerlijke janboel die het leven van Soof is. Haar imperfecties geven haar charme en sympathie. Ze heeft een immense gunfactor, omdat we allemaal wel een beetje – of een heleboel – van Soof in onszelf terugzien. Het scenario is wederom geschreven door Marjolein Beumer, maar het is dit keer niet haar zus Antoinette die de regie voert, maar Esmé Lammers (‘Lang leve de Koningin’, 1995). Die overigens niet onder doet voor haar voorgangster. Veel acteurs uit de eerste film keren ook nu weer terug: onder hen Anneke Blok als Soofs moeder, Maryam Hassouni en Eva Laurenssen als Soofs collega’s en Sanne Wallis de Vries als culinair recensent. Nieuwkomers Achmed Akkabi en Daan Schuurmans zijn prettige aanvullingen; met name Schuurmans, die toch vaak iets ‘glads’ heeft, was zelden innemender en charmanter. De soundtrack is soms iets té luid aanwezig, maar heeft wel degelijk een toegevoegde waarde (en zorgt voor opnieuw een leuke aftiteling).

De recensies van ‘Soof’ waren vrijwel unaniem positief. Dit vervolg zal de meningen meer verdelen, omdat het, als je het feitelijk bekijkt, een herhaling van zetten is. Maar ‘Soof 2’ komt daar verrassend genoeg mee weg, omdat het personage Soof zo heerlijk onweerstaanbaar is. De charmante chaos wordt perfect gedragen door Lies Visschedijk, in een rol die haar past als een handschoen. Deze film heeft humor, warmte en een einde dat net een beetje afwijkt van wat je zou verwachten. Soof is als een goede vriendin die je een paar jaar niet gezien hebt, maar met wie het bij het weerzien weer als vanouds aanvoelt!

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 8 december 2016
DVD- en blu-ray-release: 28 april 2017