Spencer (2021)

Recensie Spencer CinemagazineRegie: Pablo Larraín | 116 minuten | biografie, drama | Acteurs: Kristen Stewart, Timothy Spall, Jack Nielen, Freddie Spry, Jack Farthing, Sean Harris, Stella Gonet, Richard Sammel, Elizabeth Berrington, Lore Stefanek, Amy Manson, Sally Hawkins, James Harkness, Laura Benson, Wendy Patterson, Libby Rodliffe, John Keogh, Marianne Graffam

Met ‘Spencer’ leggen Pablo Larraín (‘Jackie’, ‘No’,’The Club’) en Steven Knight (‘Dirty Pretty Things’, ‘Locke’) de lat hoog, omdat de Chileense regisseur en Britse scenarioschrijver een biografie hebben geproduceerd die bewust niet parallel aan de werkelijkheid loopt. Door het onttrekken van de vuistregel van een authentieke biografie ontstaat een fascinerende “fabel van een waargebeurde tragedie”. Dat mag je met recht een zeer lastig pakket noemen, want die biografie gaat over een van de meest geliefde beroemdheden uit de geschiedenis: prinses Diana. 

William en Harry zijn 9 en 7 jaar oud als Diana in 1991 op landgoed Sandringham House wordt verwacht om samen met haar schoonfamilie de kerstdagen door te brengen. Verloren rijdt de prinses in haar opvallende Porsche door het desolate winterlandschap van Norfolk, ze is verdwaald. Een mistroostige metafoor voor haar bestaan op dat moment, want ze weet dat dit weekend allesbehalve warm en familiair zal zijn. De Rolls Royces rijden inmiddels af en aan met leden van de koninklijke familie aan boord. Ook de meute corgi’s van The Queen worden volgens protocol in stijl afgeleverd. 

In de keuken gaan de culinaire voorbereidingen met militaire precisie door en de nieuw aangestelde grootmeester staat onrustig op het bordes te wachten, want Diana is te laat. Prins Charles is er immers al, maar dat zal Diana worst wezen. Ze stopt bij een weiland en komt de chefkok Darren (Sean Harris) tegen die op weg is naar het buitenverblijf van de royals. In de verte ziet staat haar ouderlijk huis, gekenmerkt door een oude vogelverschrikker op de landerijen op naam van haar familie.

Wetende dat ze te laat is -en wat haar niet in dank afgenomen gaat worden-, stapt ze rustig maar vastberaden over het hek en rent op hoge hakken over het veld naar de vogelverschrikker. Op de oude pop hangt haar vaders rode waxjas in vergane glorie. Ze neemt het mee als teken van sentimentele vaderlijke steun bij een onaangenaam driedaags weerzien met haar liefdeloze man en zijn autoritaire onvermurwbare familie.  Een extra dieptepunt is het verplicht wegen voordat het weekend aanvangt. Minstens twee kilo aankomen is een must bij deze van origine typisch Britse grap, maar niet voor de aan boulimia lijdende prinses. 

Tijdens het weekend verdiept Diana zich in een boek over Anna Boleyn. De tweede vrouw van Henry VIII intrigeert haar zichtbaar. Ze beseft hoe schrijnend hun overeenkomsten zijn. Overspel, landverraad en totale zelfopoffering dient getolereerd te worden omwille van de kroon. Haar enige lichtpunt is het samenzijn met haar twee zoons en kleedster Maggie (Sally Hawkins). Laatstgenoemde is het enige lid van de hofhuishouding die haar als een kwetsbaar, normaal mens behandeld. Met chef Darren heeft Diana ook een merkwaardige, maar medemenselijke vertrouwensband. En die had ze zo nodig.

De in Los Angeles geboren actrice Kristen Stewart keert zichzelf binnenstebuiten en haar studie in de denkwijze, spraak, mimiek en motoriek van Diana is niks minder dan adembenemend te noemen. Om over de iconische styling en fantastische kostuums nog maar te zwijgen. Dat ‘Spencer’ in meerdere facetten Oscarwaardig is moge duidelijk zijn. Net als de dolende verhaallijn door de gangen van Sandringham House, gaat de muziek onder de huid zitten en past perfect bij de ongemakkelijkheid en verstikkende momenten. De soundtrack is speciaal gecomponeerd door Jonny Greenwood, waarbij goed geluisterd is naar de avant-gardistische jazz van Miles Davis uit de jaren 80 en het minimalisme van componist Max Richter. Voor zijn werk is hij eerder genomineerd voor een Oscar.

Doorspekt met flarden van beeldschoon verbeelde fantasie, alles verterende metaforen en als portret van een vrouw die de controle verliest over haar identiteit en lichaam, laat ‘Spencer’ zich niet soepel in het genre van biografie plaatsen. Het verhaal bevat meerdere lagen waaronder die van een psychologische thriller, psychotische horror, lichte satire en een hartverwarmend liefdesverhaal tussen een moeder en haar kinderen. Daaraanboven was The Prinses of Wales een vrouw die geestelijk te sterk en rebels bleek om zich te conformeren aan het regime van het Britse Koningshuis en ze zou voluit glimlachen als ze zou weten dat ze vandaag de dag als zodanig herinnerd wordt.

Lisette van der Meij

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 11 november 2021
PVOD-release: 24 december 2021