Spider Forest – Geomi sup (2004)
Regie: Il-gon Song | 112 minuten | actie, drama, romantiek, avontuur, fantasie, misdaad, horror, thriller | Acteurs: Woo-Seong Kam, Jung Suh, Kyeong-Heon Kang, Hyeong-Seong Jang, Byung-Ho Son
Wie bij het horen van de titel “spider forest” een “creature film” verwacht in de trant van ‘Eight Legged Freaks’, waarin de protagonisten in een onheilspellend bos door gigantische spinnen achterna worden gezeten, komt bedrogen uit. Nee, ‘Spider Forest’ is een heel ander “beest” (van een film). De spinnen waar het om gaat, zijn in werkelijkheid normale, kleine beestjes, zoals ze bij je thuis in de tuin rond zouden kunnen kruipen. En wat meer is, het is vooral hun betekenis of aard, die hier van belang is. De spinnen zijn namelijk bij nader inzien niet te vergelijken met de huis-, tuin-, en keukenvariant, aangezien het eigenlijk vergeten zielen zijn van gestorven mensen, die gedoemd zijn in het spinnenwoud te blijven rondkruipen totdat er weer aan ze gedacht wordt. En ze doen verder niets engs; ze wachten gewoon op verlossing. Een aandoenlijk verhaal.
Dit is echter niet eens de hoofdlijn van ‘Spider Forest’, maar slechts de geografische context. Het is de plek waar een gruwelijke (dubbele) moord heeft plaatsgevonden. Toch is het wel passend dat dit zich in het bos van de vergeten zielen heeft afgespeeld, want hoofdpersoon Kang-Min kan zich de personen en gebeurtenissen hier niet goed herinneren, hoewel hij toch persoonlijk op de plek van het misdrijf aanwezig was. De hele film lang is eigenlijk een mentale reis terug naar die bewuste plek. Een reis waarin ruimte is voor drama, romantiek, actie, en horror. Elementen die hier in een schijnbaar onsamenhangende mix worden gegooid, en een ware “mindtrip” tot gevolg hebben. Allesbehalve de pulpy monsterfilm die de titel doet vermoeden.
Maar de film is niet hectisch gestructureerd. Er vinden lange segmenten in de film plaats waarin personages vorm worden gegeven en relaties worden uitgediept. Zoals mooie scènes waarin we zien wat voor een schattige vrouw Kang-Min heeft. Zijn vrouw, Jung Suh (Kim Cheol-ju) heeft een baan als mime-spelende clown en demonstreert, met rode neus op, aan Kang-Min een scène waarin ze doet alsof ze een appel eet. Vlak hierna maakt Kang-Min haar aan het schrikken door haar over zijn droom te vertellen waarin ze in een vliegtuig verongelukt. Ze is er duidelijk van ondersteboven. Subtiel geacteerd door Kim Cheol-ju. Gelukkig is ze het alweer vergeten als ze daadwerkelijk met het vliegtuig vertrekt enkele dagen later. Ze eten ijsjes en hebben de tijd van hun leven.
Kang-Min’s gedachten leiden ons echter naar meer plekken. Zo blijkt Jung Suh niet de enige vrouw in zijn leven te zijn geweest. Er is onder andere nog een mysterieus meisje in een fotoshop, die verhelderende verhalen heeft te vertellen en Kang-Min meeneemt in een gondelrit boven de toppen van Spider Forest. Het wordt allemaal vrij fragmentarisch en niet noodzakelijkerwijs in chronologische volgorde gepresenteerd, waardoor de kijker vaak geen duidelijk gevoel heeft waar het verhaal naartoe gaat of hoe alles in elkaar steekt. Ook de toon is verwarrend: de film is afwisselend een moordmysterie, een relatiedrama, een horrorfilm, en een psychologische thriller. En bepaalde stukken lijken vooral symbolisch te zijn, en zijn op lineair plotniveau moeilijk te verklaren. Ook bevat de film een verrassende wending aan het slot. Deze wending is dan wel prikkelend, hij is niet allesbepalend voor de filmervaring, en maakt al het voorgaande ook niet ineens een stuk goedkoper. Het gaat vooral om de weg die Kang-Min en de kijker af moeten leggen om daar te komen.
‘Spider Forest’ is geen film die in hapklare brokken gepresenteerd wordt, en vereist zeker wat actief denkwerk en aandacht. Maar zelfs dan zal de kijker zich af en toe achter de oren krabben. Het beste kun je af en toe gewoon je handen in de lucht gooien om bepaalde gedeeltes over je heen te laten spoelen, terwijl je je concentreert op de personages of de sfeerzetting. Want hoewel soms frustrerend, zit de film technisch erg goed in elkaar en is het acteerwerk uitstekend. De film is bovenal een karakterstudie. Langzamerhand wordt Kang-Mins geest helderder en kunnen we zien wie hij werkelijk geweest is, en wat er zich allemaal in zijn leven heeft afgespeeld. En hoewel de menselijke emoties die we hier zien, niet wereldvreemd zijn, zijn de handelingen en reacties voor ieder mens weer uniek. Hetzelfde geldt voor ‘Spider Forest’.
Bart Rietvink