Spiders (2013)
Regie: Tibor Takács | 86 minuten | science fiction, thriller | Acteurs: Christa Campbell, Patrick Muldoon, William Hope, Sydney Sweeney, Shelly Varod, Jon Mack, Pete Lee-Wilson, Christian Contreras, Atanas Srebrev, Nikolai Sotirov, Sarah Brown, Misha Dibono
Wanneer delen van een Russisch ruimtestation neerstorten op de Amerikaanse metropool New York, zijn de gevolgen ingrijpender dan gedacht. Aan boord van het ruimtestation bevonden zich namelijk ook genetisch gemanipuleerde monsterspinnen, dodelijke diertjes die meteen bij hun aankomst op aarde al dood en verderf zaaien. Alsof dat al niet erg genoeg is, blijken de geleedpotigen op aarde ook sneller te groeien en binnen de kortste tijd enorme afmetingen te bereiken. De stad wordt uiteraard afgesloten door het leger, maar beveiligingsexpert Jason en zijn vrouw Rachel blijven achter in de van killerspinnen vergeven stad om hun tienerdochter te zoeken. Om weer herenigd te kunnen worden, moet de familie opboksen tegen zowel het leger als een armada dodelijke monsterspinnen.
Gevaarlijke en stennis schoppende reuzencreaturen zijn altijd al in zwang geweest in de Amerikaanse filmwereld. Eens in de zoveel tijd leidt een dergelijke benadering tot regelrechte klassiekers zoals ‘Jaws’, ‘Starship Troopers’ of Peter Jacksons meesterwerk ‘King Kong’, maar meestal moeten monsterfilms het doen met bescheiden budgetten en een legertje vage B-acteurs. Dat laatste geldt ook zeker voor ‘Spiders’, al heeft hoofdrolspeler Patrick Muldoon in het verleden wel bijrollen gespeeld in bekendere producties zoals ‘Starship Troopers’, ‘Stigmata’ en de populaire soapserie “Melrose Place”. Zoals wel vaker bij dit soort films, is het verhaal in ‘Spiders’ vooral een nauwelijks serieus te nemen kapstok voor veel actie en beelden van hongerige monsterspinnen die verzot zijn op mals mensenvlees. Veel moeite om nog een beetje binnen de grenzen van de wetenschappelijke waarheid over spinnen te blijven wordt ook niet gedaan, want volgens ‘Spiders’ behoren ze tot de insecten (wat niet klopt), hebben ze een mond vol zoogdierachtige tanden, kunnen de kruipbeesten grommen en brullen en vormen ze sociale structuren (een gigantische koningin die wordt verzorgd en onderhouden door werksters) die in werkelijkheid typisch zijn voor bijen en mieren.
Nu hoeft een ietwat absurdistische monsterfilm als ‘Spiders’ natuurlijk ook geen goed doortimmerd verhaal of fijnbesnaard acteerwerk te hebben als er qua spektakel of griezelgehalte genoeg te beleven valt, maar ook op deze vlakken schiet de prent vaak tekort. De computergeanimeerde spinnen zien er meestal veel te onrealistisch uit om de kijker (tenzij je een zeer extreme vorm van arachnofobie hebt) serieus angst in te boezemen. De reusachtige koningin is iets beter en met meer oog voor detail gefabriceerd dan haar kleinere onderdanen, maar komt eigenlijk alleen in het laatste deel van de film prominent in beeld. Hoewel er zijdelings ook nog wel wat betekenisloze subplotjes worden aangeboord, leiden alle wegen uiteindelijk naar een slechts af en toe vermakelijke climax, een culminatie van chaos en anarchie waarin de reuzenspinnen de stad overspoelen en de nodige voorbijgangers aan hun vlijmscherpe poten rijgen.
Een goede of originele film is ‘Spiders’ zeker niet, maar dat valt ook niet te verwachten van een met bescheiden financiële middelen gemaakte productie over monsterspinnen die vanuit de ruimte neerdalen op The Big Apple. Het is echter wel een prent die eigenlijk precies brengt wat je ervan verwacht: goedkoop popcornvermaak dat alleen geschikt is voor de zeer fanatieke fans van het monsterfilmgenre.
Frank Heinen
Waardering: 2
DVD- en blu-ray-release (ook op 3D): 30 juli 2013