Star Trek: Generations (1994)

Regie: David Carson | 118 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Patrick Stewart, Jonathan Frakes, Brent Spiner, LeVar Burton, Michael Dorn, Gates McFadden, Marina Sirtis, Malcolm McDowell, James Doohan, Walter Koenig, William Shatner, Jacqueline Kim

‘Star Trek’ spreekt al meer dan een halve eeuw tot de verbeelding. Met dertien films en zes series die inmiddels zo’n achthonderd afleveringen beslaan is het een van de grootste franchises ter wereld. In al die tijd heeft ‘Star Trek’ meerdere hoogte- en dieptepunten gekend, waarvan de film ‘Generations’ zonder twijfel een van de hoogtepunten is.

Na zeven seizoenen van ‘The Next Generation’, het populaire vervolg op de originele ‘Star Trek’, is het nog niet uit met de pret: in navolging van de originele cast heeft ook ‘The Next Generation’ de stap naar het witte doek gezet. Onder leiding van Patrick Stewart (‘X-Men’) als de illustere kapitein Jean-Luc Picard (de meest Britse Fransman uit de geschiedenis) keert de volledige cast terug in ‘Generations’. Niet alleen dat: diverse castleden van de originele ‘Star Trek’ uit de jaren 60 maken hun opwachting, met als hoogtepunt de langverwachte ontmoeting tussen Picard en kapitein James Kirk (William Shatner).

Zoals wel meer verfilmingen van populaire series wil ‘Generations’ niet volledig tot wasdom komen als film. Regisseur David Carson heeft geen filmervaring, maar regisseerde wel diverse ‘Star Trek’-afleveringen. Dit is merkbaar – ‘Generations’ voelt af en toe als een lange aflevering met een fors groter budget. De plot is, geheel in ‘Star Trek’-stijl, even mysterieus als onnavolgbaar: nadat kapitein Kirk verdwijnt in een mysterieuze energiewolk, wordt hij dood gewaand. Bijna tachtig jaar later ontdekken de hoofdrolspelers van ‘The Next Generation’ dezelfde wolk en stort hun schip (de vermaarde Enterprise) neer op een planeet. Daar proberen ze de schurk Soran (Malcolm McDowell, bekend uit ‘A Clockwork Orange’) te stoppen. Soran is namelijk geobsedeerd door de wolk en wil de planeet vernietigen in een poging de wolk te betreden. Voor fans van ‘Star Trek’ is dit bekende materie, voor de niet-ingewijden betekent het vooral een hoop quasiwetenschappelijk gebabbel (maar nog steeds leuke science fiction).

Hoewel de film nog duidelijk zoekende is naar de vertaling van ‘The Next Generation’ naar het grote scherm, en te veel leunt op de – voor fans uiteraard geweldige – ontmoeting tussen Picard en Kirk, wordt de film gered door haar cast. Michael Dorn als de norse Klingon Worf, Brent Spiner als de robot Data die niets liever wil dan mens worden, Marina Sirtis als de emotie-lezende Deanna Troi en de rest van de cast hebben deze personages allen al jaren gespeeld en zitten goed in hun rol. McDowell steekt hier als maniakale schurk wat flets tegen af, maar geeft hen wel een reële bedreiging om zich tegen te verzetten. Dit maakt ‘Star Trek: Generations’ een film die er vooral is voor de fans, al is het ook voor buitenstaanders een vermakelijk science fiction-avontuur.

Yurre Wieken

Waardering: 4

Bioscooprelease: 2 maart 1995