Steve (2025)

Regie: Tim Mielants | 93 minuten | komedie, drama | Acteurs: Cillian Murphy, Tracey Ullman, Jay Lycurgo, Roger Allam, Luke Ayres, Joshua Barry, Charles Beaven, Leanne Everitt, Archie Fisher, Marcus Garvey, Lois Haidar, Ahmed Ismail, Youssef Kerkour, Shelley Longworth, Douggie McMeekin, Tom Moya, Joshua J Parker, Little Simz

Steve krijgt het zwaar te verduren. Gespeeld door een overtuigende Cillian Murphy, probeert hij met oprechte toewijding jongeren op het rechte pad te houden in een omgeving waar “whatever” het antwoord lijkt op elk probleem. Het is een gevecht tegen de bierkaai: ongeremde agressie, impulsiviteit en onverschilligheid stapelen zich op in een omgeving waar hoop steeds moeilijker te vinden is.

Steve (Cillian Murphy) is hoofdleraar op een hervormingsschool voor jongeren die door de maatschappij al lang zijn opgegeven. Samen met zijn collega’s Amanda (Tracey Ullman), Shola (Little Simz) en Andy (Douggie McMeekin) voert hij dagelijks een titanenstrijd: om hen te onderwijzen, op te voeden, en soms zelfs simpelweg van eten te voorzien. De kleinste trigger volstaat namelijk om het fragiele evenwicht volledig om te gooien. We volgen Steve tijdens een bijzonder turbulente dag, waarin niet alleen een cameraploeg op de school aanwezig is voor een televisiedocumentaire, maar ook het nieuws binnenkomt dat de school haar financiering verliest en het domein verkocht zal worden. Ondanks zijn oprechte inzet wordt het steeds duidelijker dat ook Steve aan het verdrinken is.

Mielants’ keuze om het verhaal binnen de tijdsspanne van één dag te situeren, werkt bijzonder krachtig. De opeenvolging van crisissen doet de druk voelbaar toenemen, zowel op Steve als op de jongens, en zelfs op de toeschouwer. Mielants weet echter de spanning goed te doseren, en gebruikt een mix van stijlen om het verhaal adem te geven. Documentaire ogende momenten, zoals de interviews voor de documentaire op de jongensschool, bieden vaak reflectie en nuance. Ze brengen ons niet alleen dichter bij de jongeren, maar ook bij het systeem dat hen vormgeeft.

Het camerawerk is intiem en ruw, met veel handheld beelden en close-ups. Dit zorgt voor een beklemmende authenticiteit, alsof we zelf door de gangen van de school dwalen en deel uitmaken van de chaos. Toch lijkt niet elke keuze even geslaagd. Richting het einde breekt een strakke drone montage plots de opgebouwde intimiteit, technisch indrukwekkend, maar het voelt meer aan als een stijlbreuk dan als een narratief hulpmiddel. Een andere lijn die sterk werkt, is het subtiele, maar symbolisch geladen motief van keien. Wat begint als iets onschuldigs en grappigs, groeit gaandeweg uit tot een beladen beeld van woede, verlies en uiteindelijk verlossing. Mielants toont op deze manier hoe kleine elementen grote gevoelens kunnen dragen.

Dat Tim Mielants en Cillian Murphy een krachtig duo vormen, is geen verrassing meer, maar in ‘Steve’ tillen ze elkaar opnieuw naar een hoger niveau. Murphy’s vertolking is ingetogen en gelaagd, en Mielants durft grote vragen te stellen: over verantwoordelijkheid, schuld en de dunne lijn tussen zorg dragen en falen. ‘Steve’ is geen makkelijke film, maar eentje die blijft nazinderen.

Stef Roefs

Waardering: 4

VOD-release: 3 oktober 2025 (Netflix)