Stomp the Yard 2: Homecoming (2010)
Regie: Rob Hardy | 84 minuten | drama, muziek | Acteurs: Keith David, Columbus Short, Tika Sumpter, Jasmine Guy, Kiely Williams, Terrence Jenkins, Pooch Hall, Stephn Boss, David Banner, Dwayne Boyd, Collins Pennie, Rickey Smiley, Teyana Taylor, Christy Gamble, Amaris Davidson, Tyler Nelson, Tequilla Whitfield
In 2007 verscheen – rechtstreeks op DVD – de dansfilm ‘Stomp the Yard’, waarin een tak van dance, stepping, centraal stond, gelardeerd met een dun coming-of-age-verhaaltje en wat romantische elementen. Dankzij de degelijk in beeld gebrachte stepping-scènes en het redelijk overtuigende acteerwerk was deze film best geschikt voor een verloren uurtje of anderhalf. Maar of dat nu een sequel rechtvaardigt, nee… en dan zeker niet in de vorm waarin ‘Stomp the Yard 2: Homecoming’ (2010) is gegoten.
In ‘Stomp the Yard 2: Homecoming’ maken we kennis met Chance Harris (Collins Pennie). Na de dood van zijn moeder en de daaropvolgende break-up met zijn vriendin Brenda vertrok Chance tijdelijk naar een andere plaats, zijn vader en diens restaurant in de steek latend. Sinds kort is hij terug. Hij wil een nieuwe start maken door lid te worden van de Theta Nu Fraternity van de Truth University. Daarnaast traint hij zich suf voor de grote stepping wedstrijd die binnenkort zal plaatsvinden. Hij verwacht dat zijn team een grote kans heeft om te winnen. Het prijzengeld kan hij goed gebruiken voor zijn studie (ironisch genoeg zie je hem in de hele film geen boek vasthouden en geen enkel college volgen). Maar er is nog een doel waarvoor hij het bedrag wil aanwenden: hij heeft een rekening te vereffenen met een wat schimmige onderwereldfiguur dankzij een verloren weddenschap Vreemd genoeg lijkt dat nog het minst van zijn problemen te zijn wanneer zijn niéuwe – en uiteraard veel aardigere – vriendin Nikki erachter komt dat zijn ex weer contact met hem heeft gezocht en dat Chance daar danig van onder de indruk is geraakt.
‘Stomp the Yard 2: Homecoming’ is niet bepaald een goede film. Hoe voorspelbaar het verhaaltje ook is, blijkt dat niet eens het grootste manco te zijn. Voor een krappe anderhalf uur speeltijd krijgt de hoofdpersoon gewoonweg te veel te verduren. De verhaallijn over de vader-zoonproblematiek had best geschrapt mogen worden (al krikt Keith David in de rol van Chances vader het niveau tenminste wel wat op). Het interesseert de kijker gewoon geen lor wat er met Chance gebeurt; in feite verdient hij de meeste ellende die op zijn pad komt. Wat ook niet helpt is de montage: zoals je een verhaal schrijft en daarbij korte en lange zinnen afwisselt voor de variatie, zou ook deze film baat hebben bij wat diversiteit aan langere en kortere scènes. Je zult moeite hebben met het vinden van een cut die langer dan 5 seconden duurt. Erg vermoeiend. In een dansfilm zijn de actiescènes het belangrijkst, maar ook hier scoort ‘Stomp the Yard 2: Homecoming’ geen punten. Deze zijn soms best aardig om te zien, maar niet vernieuwend of meeslepend genoeg. Gezien het feit dat er niet bijzonder veel films over deze specifieke dansvorm gemaakt zijn, is ‘Stomp the Yard 2: Homecoming’ uitsluitend aan te raden voor liefhebbers van stepping, die er wellicht nog wat moves uit kunnen halen.
Monica Meijer
‘Stomp the Yard 2: Homecoming’ verschijnt woensdag 6 november 2013 op DVD (2 Movie Pack ‘Stomp the Yard’/’Stomp the Yard: Homecoming’).