Stormwind – Ostwind (2013)
Regie: Katja von Garnier | 101 minuten | avontuur, drama | Acteurs: Hanna Binke, Marvin Linke, Cornelia Froboess, Tilo Prückner, Nina Kronjäger, Jürgen Vogel, Marla Menn, Henriette Morawe, Amber Bongard, Detlev Buck, Peter Meinhardt
De veertienjarige tiener Mika (Hanna Binke) zit met haar handen in haar (prachtig oranjerode) haar als ze wegens slechte cijfers blijft zitten. Tot overmaat van ramp raakt ze nog betrokken bij een incident op school, waarbij de auto van een leraar in vlammen opgaat. De straf van haar ambitieuze ouders (Nina Kronjäger en Jürgen Vogel) is dat ze niet mee mag op het vakantiekamp met haar beste vriendin. In plaats daarvan moet ze de vakantie doorbrengen op de afgelegen boerderij/manege van haar oma (Cornelia Froboess), die ze nauwelijks kent. Daar heeft ze immers geen afleiding (want te afgelegen voor mobiel bereik) en kan ze zich volledig storten op het inhalen van de lesstof.
Mika’s oma heeft niet bepaald een warm welkom voor haar kleindochter. Ze is streng en afstandelijk en laat haar stalknecht Sam (Marvin Linke) haar met de tractor ophalen van de trein. Ook Sam heeft even wat moeite met de stadse manieren van het meisje, dat niet veel jonger is dan hij. Niet zo gek dus dat Mika zich al gauw wendt tot de dieren in deze nieuwe omgeving en dan met name het onhandelbare paard aan wie deze Duitse film haar naam ontleent: Stormwind (Ostwind in de oorspronkelijke taal). Stormwind staat op het punt om verkocht te worden aan een handelaar, maar dat was natuurlijk vóór Mika haar vakantie hier door zou brengen.
‘Stormwind’ heeft alle elementen in zich om een voorspelbare kinderfilm te worden, waar alleen de doelgroep plezier aan beleeft, maar het team achter deze avonturenfilm heeft toch een paar troeven in handen. Allereerst is de film beeldschoon gefotografeerd, waarbij de Duitse natuur volledig tot zijn recht komt. De hoofdrolspeelster is geknipt voor de rol en weet haar personage in alle emoties overtuigend te vertolken. Ze is geen absolute held, maar wel een meisje tegen wie leeftijdsgenootjes op zullen kijken om haar frisse en eigenwijze houding. Bij de volwassen acteurs valt vooral de rol van Sams opa (Tilo Prückner) op, die als eerste doorheeft wat voor een natuurtalent als ruiter Mika is. Ook Cornelia Froboess maakt van de rigide oma een geloofwaardig personage en laat zien dat je ook op latere leeftijd nog kunt veranderen.
Daarnaast heeft het verhaal een paar verrassingen in petto, hoewel de grote lijn natuurlijk wel te verwachten is. Maar het fijnst zijn toch de scènes waarin Mika en haar mooie paard samen te zien zijn. Met weinig woorden dringt Mika door tot het wilde dier; ze lijkt op natuurlijke wijze aan te voelen hoe je met dieren om moet gaan. Deze jonge paardenfluisteraar bleek zo’n graag geziene gast, dat er meer delen volgen (bij het schrijven van deze recensie zijn er inmiddels vier vervolgdelen).
Monica Meijer
Waardering: 3.5