Straf (2025)
Regie: Merijn Scholte Albers, Tobias Smeets | 97 minuten | komedie | Acteurs: Rutger de Bekker, Ruben van der Meer, Sezgin Güleç, Kylian de Pagter-Colin, Raymonde de Kuyper, Noëlle Simson, Estefanio Pinas, Yannick van de Velde, Daniël Kolf, Yari van der Linden, Steef Cuijpers, Lisa Zweerman, Yuani Blindenburg, Bobbie Mulder, Alex Ploeg, Janice Blok, Beau van Erven Dorens, Kees Hulst
Op zichzelf is de leerling-leraar relatie al een mijnenveld. Maar met overal camera’s binnen handbereik kan je jezelf nog vele malen lelijker snijden aan een bepaalde machtspositie. Deze dynamiek is veel waard voor sociaaldrama, zie ‘Das Lehrerzimmer’ (Ilker Çatak, 2023), maar het kan evengoed komediegoud opleveren. Dat is waar de duo-regie van Merijn Scholte Albers en Tobias Smeets de pijlen op richt. Hoe kunnen ze de lachers maximaliseren als een sullige docent zich laat gaan tegen een leerling en daarna het bewijs in de Cloud zweeft? Met zeer energieke vertolkingen en een dosis typische Nederlandse grofheid in ‘Straf’, is het dit duo aardig gelukt om zich te meten met Amerikaanse vuurbalkomedies als ‘21 & 22 Jump Street’ (Phil Lord en Chris Miller, 2012 en 2014) in de Nederlandse bios.
Na weer een groot bergop gevecht met alles en iedereen op school slaan de stoppen door bij de sullige muziekdocent Edwin (Rutger de Bekker in vorm). Als de nieuwe leerling Bastiaan (een gretig spelende Kylian de Pagter-Colin), tevens het neefje van de schooldirectrice (Raymonde de Kuyper), hem voor de zoveelste keer uitdaagt, slaat Edwin hem op het gezicht in het fietsenhok. Als dat op zich al niet genoeg is voor ontslag, heeft Bastiaan ook videobewijs van het incident. Ideaal chantagemateriaal. En zo geschiedt. De gebroken Edwin kan zijn geambieerde conrectorpromotie nu helemaal vergeten. In plaats daarvan moet hij allerlei rare capriolen op school uithalen voor Bastiaan, waaronder drugs scoren voor feestjes.
Hulp komt echter uit onverwachte hoek. De doorgezakte gymleraar Peter (Ruben van der Meer op dreef) wil zijn collega Edwin wel leren hoe je omgaat met die opstandige pubers en in het specifiek chantagemateriaal. Bovendien heeft Peter voor derde jaar op rij zijn stagiaire Melchior (hilarisch typetje neergezet door Sezgin Güleç) als geheim wapen. Met zijn drieën zullen ze wel even de wil van Bastiaan breken en Edwin weer in de gratie brengen bij de baas. Daarnaast wil Peter ook gewoon graag een nieuwe drinkbuddy erbij.
Het pretentieloze ‘Straf’ werkt genoeg op de lachspieren om nadien met een brede glimlach uit de bioscoopzaal te stappen. Dit is vooral te danken aan de grapdichtheid, die hier en daar wel ietsje in kakt, en de lichte toetsen van drama die de acteurs tussen de moddervette grappen door naar binnen smokkelen. Gymleraar Peter is niet alleen stoer maar ook licht tragisch en de horkerige Edwin staat ook zijn mannetje als het er echt op aan komt.
Tussen de sterke hoofdcasting blijft ook het kleurrijke palet aan acteurs in de bijrollen knap overeind. Het is moeilijk jezelf in de plooi te houden als ook deze rollen met komisch talent als Villa Achterwerk-icoon Raymonde de Kuyper zijn aangevuld. Af en toe stelen ze, waaronder Sezgin Güleç als stagiaire Melchior, zelfs de show. Dus, naast de solide regie weten Albers en Smeets met het nodige fingerspitzengefühl het aanwezige komediegoud in de lage landen te oogsten. Je zal deze komedie met het hart op de juiste plek dan ook zeker niet voor straf moeten uitzitten.
Roy van Landschoot
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 9 oktober 2025
