Strange Way of Life – Extraña forma de vida (2023)
Regie: Pedro Almodóvar | 31 minuten | drama, korte film | Acteurs: Pedro Pascal, Ethan Hawke, Manu Ríos, José Condessa, Jason Fernández, Sara Sálamo, Pedro Casablanc, Daniel Rived, George Steane, Erenice Lohan, Oihana Cueto, Vasileios Papatheocharis
Wat is kort qua speelduur en wat is lang? Pedro Almodóvars ‘Strange Way of Life’ past ongeveer zes keer in ‘Oppenheimer’ (Christopher Nolan, 2023). Echter voor een goede regisseur deert het niet hoelang een werk duurt, het gaat om de unieke blik die de maker in kwestie meegeeft. Evenals bij zijn vorige half uur – uitje, ‘The Human Voice’ (2020) met Tilda Swinton, brengt hij die blik bedachtzaam en laat hij met verve de in de filmwereld gepokte en gemazelde cast buiten spelen.
Na 25 jaar klopt de eenzame Silva (Pedro Pascal) op de deur van de geharde sheriff Jake (Ethan Hawke) die net van een lokale bewoner te horen heeft gekregen dat mogelijk de moordenaar van een dorpsgenoot in de buurt is gespot. Jake en Silva kennen elkaar als geen ander. Maar hun gezamenlijke verleden heeft bij beiden diepe littekens achtergelaten. Jake’s ontkenning van de liefde die ze voor elkaar koesteren en Silva’s roekeloze zoon Joe (George Steane) staan een toenadering in de weg. Als in bijna iedere western komt het tot een ultieme confrontatie waarbij je niet precies kan raden wie er nog overeind zal staan wanneer het stof eenmaal is gedaald.
De gesprekken tussen de oude Silva en Jake zijn pijnlijk in hun verborgenheid. Tegelijkertijd is het koppel omringd met een gloed van verlangen en geborgenheid. Enkele keren vangt de kijker een glimp van de vurige chemie tussen de twee mannen uit verleden op. Alsnog probeert de oude Jake dit op allerlei manieren af te houden en ontkennen. Maar de wederom ontwaakte vlam kan hij moeilijk doven. Ondanks dat hun relatie onbenoemd blijft, is het allesbehalve onbemind.
Geheel op eigenzinnig wijze komt de Spaanse regisseur Almodóvar met zijn eerste western op de proppen. Naast dat hij iconische beelden reproduceert van de klassieke Hollywood-cowboys uit de jaren veertig en vijftig, maakt hij op subtiele en minder subtiele wijze korte metten met de hetero inborst van dit oergenre. Bovendien heeft de film een connectie met de spaghettiwesterns van jaren zestig en zeventig. De filmlocatie in de buurt van Madrid doet namelijk net als bij het werk van Sergio Leone en Sergio Corbucci dienst als het wilde westen. De mythische status van het cowboygenre in het Westen loopt als een overvloedige bloedlijn door ‘Strange Way of Life’.
Hoewel je niet echt merkt dat het kort is, had het kwetsbare verhaal over een cowboystel best langer mogen duren. Alsnog neemt de Spaanse regisseur meer dan genoeg de tijd voor interactie met emotionele (spring)lading, wat een kleine verademing is tussen al de snel-prietpraat tv-series en doorratelende actiefilms die de bioscopen en het kleine scherm over bevolken. In Almodóvars werk zit de actie ook vooral in de schichtig schuivende emoties van personages. Wat als de Spanjaard Annie Proulx’ kortverhaal ‘Brokeback Mountain’ toch naar believen had kunnen regisseren? ‘Strange Way of Life’ lijkt zijn kordate antwoord te zijn.
Roy van Landschoot
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 7 september 2023