Sunday Driver (2005)
Regie: Carol Strong | 58 minuten | documentaire | Met: Gangster, Twin, Doc
Hoe vaak kun je “Ya know what I’m saying” horen? Dat is een van de vragen die de docu ‘Sunday Driver’ oproept. In een klein uur hoor je tig keer dezelfde stopwoorden terug. Zo vaak dat je er gek van wordt. Ook de beroemde vloek ‘motherfucker’ is continu te horen. Sterker nog: de term wordt tot werkwoord omgedoopt. Vergelijk het maar met het taalgebruik van de smurfen. Je kent het wel: Ik heb gesmurft, jij hebt gesmurft… Vervang ‘smurf’ met ‘mutha fucka’ en je krijgt wel een idee hoe gevarieerd het vocabulaire is in ‘Sunday Driver’.
De docu ‘Sunday Driver’ verhaalt over de opkomst van de Low Rider cultuur in de achterstandswijk Compton. Een Low Rider is een auto die helemaal is getuned. Na een speciale behandeling kan een auto stuiteren en door zijn as veren. Het is de bedoeling dat de auto kan ‘springen’ met zijn wielen. Verder is het gebruikelijk dat een Low Rider er nogal opvallend uitziet. Denk dan aan veel chroom en felle beschilderingen. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat een Low Rider zo laag kon doorzakken dat de bumper de grond kon raken. Tegenwoordig komt het erop neer dat een getunede auto zo hoog mogelijk kan springen.
‘Sunday Rider’ poogt een beeld te vormen van de cultuur. Volgens de leden van de Compton Majestics is Low Riden een levensstijl. Dat de stuiterende wagentjes veelal worden geassocieerd met criminaliteit en bendes is volkomen onterecht zeggen de members. Vol trots staan de mannen voor hun auto’s en vertellen hoe stoer hun wagen wel niet is en dat het hun religie is. Soms is het leuk om iemand passioneel te horen praten over hun hobby, vooral de wat oudere leden vertellen vol overgave over hun levenswerk. De jongere generatie is dan weer een heel stuk minder te pruimen.
Bij de jonge honden draait het hebben van een gepimpt autootje vooral om respect. Vooral Gangster, de man die het meest geïnterviewd is, praat nogal stoer over ‘da hood’, ‘guns’ en ‘da bitches’. Dat de beste man continu dezelfde woorden en zinnen herhaalt is bijzonder irritant. Na drie keer “Ya know what I’m saying” (in één zin) gehoord te hebben wordt het tergend om naar deze dertiger met puberale inborst te kijken. En als debuterende regisseur Carol Strong haar docu over Low Riders onderbreekt om met Gangster over zijn criminale escapes te spreken dan weet je dat er iets niet klopt. Zo is het geen wonder dat Low Riders steevast met aso’s worden geassocieerd.
‘Sunday Driver’ is een onsamenhangende film geworden die weliswaar over Low Riders hoort te gaan, maar stiekem gewoon een eenzijdig portret van een gangbanger is geworden. De mensen die echt wat te zeggen hebben komen amper aan bod, omdat Strong meer interesse heeft in de stoere Gangster. Uiteindelijk is deze docu vlees nog vis geworden. Veel wijzer wordt je niet van dit verhaal. Nou ja, je kunt je woordenschat uitbreiden met wat gangsta-shit, know what I’m saying?
Frank v.d. Ven