Super (2010)
Regie: James Gunn | 96 minuten | actie, komedie, drama | Acteurs: Rainn Wilson, Elliot Page, Liv Tyler, Kevin Bacon, Gregg Henry, Michael Rooker, Andre Royo, Sean Gunn, Stephen Blackehart, Don Mac, Linda Cardellini, Nathan Fillion, Gerardo Davila, Grant Goodman, Paul T. Taylor, Connor Day, James Gunn, Mikaela Hoover, Nick Holmes, Matt Moore, Rob Zombie, Steve Agee, Laurel Whitsett, James Lentzch, Nate Rubin, Lloyd Kaufman
Over pech gesproken! Ben je jarenlang bezig om een film over een superheld zonder speciale krachten van de grond te krijgen, verschijnt er vrijwel gelijktijdig het fenomeen ‘Kick-Ass’ in de bioscoop. Terwijl die film over een suffe superheld een kassucces wordt, beschouwt de rest van de wereld jouw film als een ordinaire rip off. Regisseur James Gunn is de naam van die pechvogel. Het is gruwelijk oneerlijk dat zijn film het slachtoffer van een ongelukkige timing is geworden, want ‘Super’ is een… superfilm!
Frank (Rainn ‘The Office US’ Wilson) is een buitenbeentje. Hij verdient de kost als hamburgerbakker en leeft eigenlijk vooral voor zijn vrouw Sarah (Liv Tyler), een ex-verslaafde die van de drugs af probeert te blijven. Als Frank op een dag thuiskomt en zijn vrouw nergens aantreft, besluit hij naar haar op zoek te gaan. Sarah blijkt samen te wonen met de louche dealer Jacques (Kevin Bacon). Verteerd door woede, besluit de hamburgerbakker zijn vrouw terug te halen en de wereld van onrecht te zuiveren. Frank trekt een kek pak aan en is voortaan superheld ‘The Crimson Bolt’. Gewapend met een baco (het gereedschap, niet het drankje) gaat hij wetsovertreders te lijf. Stripboekverkoopster Libby (Elliot Page) ontdekt de geheime identiteit van Frank en staat hem in de hoedanigheid van sidekick Boltie bij.
‘Super’ is – net als ‘Kick-Ass’ – zowel een parodie op als een hommage aan superhelden. Wat Gunns film eigenlijk beter maakt dan de ‘concurrent’ is de karakterontwikkeling. Wilson is geweldig in de hoofdrol en zet Frank neer als een verloren ziel met het hart op de goede plek. Dat je deze man niet tegen wil komen is dan weer een ander verhaal. Verblind door de liefde voor zijn vrouw en overtuigd van een visioen waarin God zijn missie goedkeurt, slaat hij helemaal door. Voordringen in een rij voor de bioscoop kan je zomaar een tik met een baco opleveren bijvoorbeeld. Wilson weet zijn dubieuze personage een grote dosis tragiek mee te geven, zodat je niet alleen om hem lacht maar ook met hem huilt. Frank is een beminnelijke loser die je – ondanks zijn psychopathische gedrag – niets dan het beste gunt. Als je zo’n dubieus personage sympathiek kunt maken, ben je een erg goed acteur.
Page is hilarisch als de volledig ontspoorde, licht psychopathische Libby. Het meiske gebruikt graag grof geweld en vloekt als een bootwerker (ja, dat klinkt erg als Hit-Girl uit ‘Kick-Ass’). Toch is ze innemend en charmant. Bacon is ook lekker bezig als foute dealer. Tyler zet ook een sterke rol neer die je niet van haar verwacht. Nathan Fillion verdient een speciale vermelding, want zijn bijrol (hij speelt de Christelijke superheld ‘The Holy Avenger’ die in een aantal tv-spotjes opduikt) levert misschien wel de grappigste scènes van de film op.
‘Super’ is een bizarre mengeling van komedie, tragedie en horror. Er zitten een paar ranzige scènes in. Niet elk bloederig fragment overtuigt, omdat het budget niet erg hoog was. Gunn had ‘slechts’ twee miljoen dollar ter beschikking. Toch oogt ‘Super’ verzorgd. Er worden tekenfilmfragmenten gebruikt (denk aan teksten als ‘Bam!’ die ineens in beeld komen. Een ode aan de jaren 60 Batman-televisieserie met Adam West) en hippe indierock gedraaid. De kracht van deze film is de enorme dosis liefde die erin verwerkt is. Zowel de cast als de regisseur hebben zichtbaar plezier gehad bij het maken van deze productie. Die liefde straalt er vanaf. In de kern is ‘Super’ een tragedie over een man die vecht voor de liefde van zijn leven. Dat dit verhaal omlijst wordt met grappige en ranzige zijsporen maakt ‘Super’ juist zo…super!
Frank v.d. Ven
Waardering: 4.5