Superechte liefde – Jørgen + Anne = sant (2011)

Regie: Anne Sewitsky | 83 minuten | familie | Acteurs: Maria Annette Tanderød Berglyd, Otto Garli, Aurora Bach Rodal, Vilde Fredriksen Verlo, Kristin Langsrud, Peter Holene, Sigurd Saethereng, Torkil Hoeg, Adrian Holte Kristiansen, Anna Jahr Svalheim, Emir Mulasmanovic, Randolf Walderhaug, Silje Breivik, Terje Ranes, Birgitte Victoria Svendsen, Tone Beate Mostraum, Ole Johan Skjelbred-Knutsen, Markus Tønseth, Stella T. Heie, Francin Anoj Vincent    

Volwassenen denken dat ze weten hoe de wereld in elkaar zit. Maar kinderen weten wel beter. De 10-jarige Anne krijgt te horen dat iemand op haar leeftijd nog geen liefde kan ervaren. Toch raakt ze helemaal hoteldebotel van Jørgen, een nieuwe jongen in de stad die bij haar in de klas terechtkomt. Terwijl haar ouders haar gevoelens niet serieus nemen, blijkt het mooiste meisje van de klas ook nog eens haar zinnen gezet te hebben op Jørgen. Ondertussen is Beate, de beste vriendin van Anne, ook nog eens verliefd op een jongen die haar nauwelijks ziet staan. Samen zetten ze alles op alles om de jongens voor zich te winnen.

Dat klinkt wellicht als een gezapige kinderfilm, maar als ‘Superechte liefde’ (‘Jørgen + Anne = sant’) iets niet is, dan is het wel gezapig. Sterker nog – de film kiest voor een verrassend volwassen benadering en is op bepaalde momenten bepaald beklemmend te noemen. Anne identificeert zich met de voormalige bewoonster van het pand waar Jørgen en zijn vader hun intrek hebben genomen. Een jongedame die plotseling verdwenen was en volgens de verhalen zelfmoord heeft gepleegd vanwege een onbeantwoorde liefde en door haar vader in het huis begraven is. Anne’s broer houdt vol dat hij de dode vrouw heeft zien rondwaren in het huis en met enige regelmaat refereert de film aan haar dood door een muur te laten zien waar het bloed vanachter het behang naar buiten kolkt. Niet bepaald wat je verwacht bij een kinderfilm, wel?

Het zijn elementen als deze die de film niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk spannend maken. Hij laat zien dat een kinderfilm best realistisch griezelig kan zijn. Met andere woorden: hij benadert het jonge publiek als kleine volwassenen. En dat is een verademing. Ook in de relaties tussen de kinderen onderling wordt de somtijds angstaanjagend sluwe kindergeest in volle glorie benut. Het gaat echt hard tegen hard in de strijd om de liefde. De karakters uit de film worden niet gespaard en daarmee dus ook de zogenaamd tere kinderzieltjes van de kijkers niet. Waarmee het jonge grut eindelijk weer eens echt serieus genomen wordt.

De beeldvoering is prachtig, de soundtrack is bijzonder aangenaam, de kindacteurs beschikken over een flinke dosis talent en het verhaal is aangrijpend en aandoenlijk tegelijk. De film laat kinderen zien hoe ze werkelijk zijn, niet hoe volwassenen misschien graag willen dat ze zijn. Kinderen zijn meedogenloos, maar kennen ook pure vriendschap. Beide komen in deze film onverbloemd naar voren. En dat maakt ‘Superechte liefde’ niet alleen voor kinderen, maar ook juist voor volwassenen een aanrader van jewelste. Een openbaring, niets meer, niets minder!

Wouter de Boer

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 4 oktober 2012