Swordsman II – Xiao ao jiang hu zhi: dong fang bu bai (1991)

Regie: Siu-Tung Ching, Stanley Tong | 104 minuten | actie, fantasie | Acteurs: Jet Li, Brigitte Lin, Michelle Reis, Waise Lee, Rosamund Kwan, Kar Lok Chin, Fennie Yuen, Yee Kwan Yan, Kwok Leung Cheung, Shun Lau, Audrey Wasilewski, Chi Yeung Wong, On-on Yu

In deel twee van de ‘Swordsman-trilogie’ gaat het verhaal over de boekrol verder waar deel één was gebleven. Nog steeds wil iedereen de boekrol in zijn bezit krijgen en heeft daar alles voor over. De enigen die het vechten hebben afgezworen zijn de leden van de Zon- en Maansekte, verder zijn alle stammen met elkaar in oorlog. Net als in deel één zijn Kiddo (Michelle Reis) en Ling belangrijke karakters, maar in deze film worden ze niet meer gespeeld door dezelfde acteurs, wat tot verwarring leidt. Ling wordt hier door megaster Jet Li gespeeld, wat ongetwijfeld het gevolg is geweest van het enorme succes van het eerste deel van ‘Swordsman’. Ook overgenomen uit deel één is de het lied van de Zon- en Maansekte. Telkens weer komt het lied of in ieder geval de muziek ervan weer terug. Briljant kan het lied niet genoemd worden, maar doordat het steeds weer terugkomt bepaalt het wel de sfeer in de film.

Wie er goed en wie er slecht is, wordt geen enkel moment echt duidelijk. De enige figuren op wie je kan vertrouwen zijn Ling en Kiddo. De rest van de stammen en vooral de stamhoofden zijn niet te vertrouwen. Zodra ze denken meer macht binnen handbereik te hebben, zullen zij alles doen om die te krijgen en te behouden. Dat niemand daar beter van wordt blijkt uit het vele bloedvergieten in de film. De moraal van het verhaal lijkt te zijn, dat je moet uitkijken om te veel macht te krijgen, want uiteindelijk maakt die macht iedereen kapot. Ook nu weer zijn de vechtscènes erg overtuigend, deze maken de film tot een waar genot voor het oog. Deze de mooi uitgevoerde vechtscènes en de goede acteerprestaties van de grote sterren Jet Li en Brigitte Lin is ‘Swordsman II’ de beste film uit de trilogie.

Vooral de laatste scène waarin Brigitte Lin als de onoverwinnelijke Asia toch niet onoverwinnelijk lijkt te zijn, is erg spectaculair. Je moet alleen wel een beetje tegen bloed kunnen.

Wietske Uneken