Tango libre (2012)

Regie: Frédéric Fonteyne | 93 minuten | drama | Acteurs: François Damiens, Sergi López, Jan Hammenecker, Anne Paulicevich, Zacharie Chasseriaud, Christian Kmiotek, David Murgia, Frédéric Frenay, Dominique Lejeune, Marc Charlet, Corentin Lobet, Vincent Tavier, Christophe Rossignon, Patrick Quinet, Mariano ‘Chicho’ Frumboli, Pablo Tegli, Rodolfo Labrana Espinoza, Michel Eugène, Daniela Dehout

‘Tango libre’ is een charmant, maar onevenwichtig Belgisch filmhuisdrama over een gecompliceerde verhouding tussen twee gevangenen, hun bewaarder en de vrouw van één van de gevangenen, waarbij de tango een grote rol speelt.

De schuchtere gevangenisbewaarder Jean-Christophe (François Damiens) heeft in zijn vrije tijd tangoles. In zijn klasje verschijnt ineens Alice (Anna Paulicevich), die door de lerares aan hem wordt gekoppeld. Het is duidelijk dat J.C. – zoals hij vaak genoemd wordt – haar aantrekkelijk vindt. Groot is dan ook zijn verbazing dat ze de echtgenote blijkt te zijn van de crimineel Fernand (Sergi Lopez). Deze zit in Wallonië in de gevangenis na een mislukte overval op een geldtransport. Zijn celgenoot en onafscheidelijke maatje Dominic (Jan Hammenecker) is een Vlaming, die ook onderdeel uitmaakt van een complexe driehoeksverhouding. En dan is er nog Antonio (Zacharie Chasseriaud), de 15-jarige zoon van Alice en Fernand, die worstelt met de puberteit. Fernand is woedend als hij hoort dat Alice met J.C. danst en eist zelf ook tangolessen van een Argentijnse medegevangene.

Dit is de opzet die aan het begin van de film in hoog tempo wordt voorgeschoteld door regisseur Frederic Fonteyne, zodat er snel overgegaan kan worden tot het meest interessante – en vaak hilarische – deel van de film: de criminelen en de bewakers die met vallen en opstaan de tango onder de knie krijgen. Ondersteund met goede muziek zien we grappige montages en leren we meer over de achtergronden van de personages. Op deze momenten is ‘Tango libre’ op zijn best. De acteurs zijn duidelijk zelf aan het dansen – er wordt niet waarneembaar gesjoemeld door shots van professionele dansers erin te plakken – en dat maakt het allemaal nog plezieriger om naar te kijken.

Fernand en Dominic zijn misschien geen criminelen met een hart van goud, zoals je vaak in andere films ziet, maar ze zijn door en door menselijk. Met een kanon als Lopez – hier getooid met flinke bakkebaarden – in de gelederen, is het des te knapper dat de andere acteurs niet overvleugeld worden, maar minstens evenveel indruk maken. Damiens heeft in wezen een tamelijk ondankbare rol, maar geeft een zachtaardige, melancholieke vertolking van de bewaarder die verscheurd wordt door plichtsgevoel enerzijds en zijn ontluikende gevoelens voor Alice anderzijds. Ook Hammenecker laat indrukwekkend acteerwerk zien. Paulicevich jongleert heel wat af als de verpleegster Alice met allerlei veeleisende mannen om haar heen: twee geliefden, een tangopartner die verliefd op haar is en een nukkige tienerzoon. Ze schreef zelf ook het scenario, maar had de verhaallijn tussen haar en zoon Antonio beter kunnen inperken. De ruzies en het minimale gezinsleven tussen die twee is het minst interessant. Het lijkt daarbij alleen maar af te leiden van de plot en veel toegevoegde waarde lijken deze scènes niet te hebben.

In het laatste deel van de film begint de stoom er een beetje af te raken, als er naar een climax wordt toegewerkt die weliswaar niet helemaal uit de lucht komt vallen, maar ook weer niet heel geloofwaardig is. Hier struikelt de film over de eigen intenties en schiet ‘Tango libre’ in de uitvoering duidelijk te kort. Dat is jammer, want de film lijkt met name door het sterke middenstuk meer te beloven dan waar je als kijker uiteindelijk op getrakteerd wordt.

Door het goede spel en de aansprekende stijl scoort ‘Tango libre’ echter nog steeds een ruime voldoende.

Hans Geurts

Waardering: 3

DVD-release: 8 april 2013