Taste of Freedom (2023)

Regie: Oleksandr Berezan | 117 minuten | familie, romantiek | Acteurs: Iryna Kudashova, Pavlo Li, Tetiana Malkova, Tomasz Sobczak, Kostyantyn Temlyak, Irma Vitovska, Rimma Zyubina

In de hoofdrol van ‘Taste of Freedom’, van regisseur Oleksandr Berezan, zien we Iryna Kudashova, als Varya. Deze jonge dame heeft de koksopleiding gedaan en droomt ervan om in een culinair hoogstaand restaurant te werken. De realiteit is echter dat ze in een café bij een tankstation werkt, waar haar culinaire kunsten niet op waarde worden geschat. Sterker nog, ze wordt ontslagen omdat ze gepocheerde eieren serveert, die door klanten aangemerkt als rauwe eieren. Ook thuis kan Varya niet op steun rekenen. Varya’s moeder (Rimma Zyubina) stelt dat ook zij vroeger dromen had, maar dat er een moment komt waarop je realistisch moeten worden. Met andere woorden, waarop je je dromen moet laten varen. Dit is voor Varya de druppel; Ze pakt haar spullen en vertrekt naar Lviv, om daar haar droom na te jagen.

Na tal van sollicitaties (en wat leugens op haar cv) vindt Varya eindelijk een baan als souschef van een prestigieus Europees restaurant genaamd Restaurant #1. Hoewel dit voor Varya een grote stap is, is het verre van rozengeur en maneschijn. De andere souschef, Lesya (Tetiana Malkova), heeft een hekel aan iedereen die een bedreiging voor haar kan vormen en dus ook aan Varya. Voor Varya is maar één ding belangrijk: ze is eindelijk bezig met het vervullen van haar droom.

Op een gegeven moment vindt Varya, in het appartement dat ze huurt een kookboek genaamd ‘Praktische Keuken’, van schrijfster Olga Franko (Irma Vitovska). Franko schreef in de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw verschillende kookboeken, waaronder het boek ‘Praktische Keuken’, dat met name bekend is vanwege het feit dat het een van de eerste kookboeken is over de Oekraïense keuken. Aan de hand van dit boek, haar buurvrouw (Svetlana Zolotko) en (een denkbeeldige versie van) Olga Franko, komt de Oekraïense keuken voor Varya tot leven. Ze vindt haar passie voor koken terug en ze ontdekt dat de Oekraïense keuken verfijnder is dan ze op voorhand dacht. Met haar nieuw vergaarde kennis en wat hulp uit onverwachte hoek, hebben haar nieuwe kookkunsten ook invloed op het menu van Restaurant #1.

‘Taste of Freedom’ is een viering van de Oekraïense keuken en cultuur en een uitnodiging om Lviv eens te bezoeken. De passie voor de Oekraïense cultuur en het enthousiasme om de Oekraïense keuken onder de aandacht te brengen, spatten van het scherm. Het lijkt schier onmogelijk om deze film door te komen zonder in je hoofd al een reis naar Lviv te hebben gepland. Berezan laat Lviv vanuit zijn meest pittoreske kant zien. Lviv ademt een aura van eeuwenoude romantiek, door haar smalle geplaveide straatjes en weelderige barokke architectuur.

Berezan levert cinematografisch een ijzersterke film af. Het lijkt duidelijk dat hij veel inspiratie bij Wes Anderson heeft opgedaan. Berezan gebruikt grotendeels strakke lijnen, snelle zooms en erg symmetrische shots. Bijna steriel camerawerk. Gelukkig is er in de scènes die emotionele impact trachten te hebben (in tegenstelling tot bij Anderson) ruimte voor een wat lossere aanpak. Berezan gebruikt in close-ups veelvuldig de visooglens, minder strakke lijnen en langzamere zooms. Het resultaat is dat het camerawerk erg dynamisch is.

De soundtrack behoeft nog wat aandacht. Voorop moet worden gesteld dat de soundtrack op momenten fantastisch is. Emotionele momenten worden door de muziek goed opgebouwd en af en toe een brok in je keel is onvermijdelijk. Het is echter moeilijk voor te stellen dat de volledige soundtrack door één individu is samengesteld. Sterker nog, soms lijkt het erop alsof de soundtrack door meerdere personen is samengesteld en dat zij totaal geen overleg hebben gehad over de richting die ze op wilden gaan. De film begint met wat klassieke muziek. Vervolgens wordt de kijker geconfronteerd met Oekraïense pop/folk, een epische elektrische gitaarsolo, een moderne cellosolo, om af te sluiten met klassieke, tranentrekkende vioolmuziek. De aftiteling worden vervolgens vergezeld door Oekraïense pop. Deze bijzondere, onsamenhangende muziekkeuze is geen succes. Het klassieke gedeelte van de soundtrack past de film het best en het is jammer dat daar niet volledig op is ingezet.

Met name Iryna Kudashova levert een goed optreden. Ze is erg authentiek als Varya. Ze brengt de passie die Berezan in de film heeft willen verwerken goed over. Ook Kostyantyn Temlyak, die Taras (de “love interest” van Varya) speelt, levert een solide prestatie. Varya en Taras hebben een goede chemie en hun interacties zijn geloofwaardig.

De film duurt uiteindelijk net iets te lang. Berezan probeert alle losse eindjes een goede conclusie te geven, terwijl dat geenszins nodig is. Het einde van de film zou zonder die scènes een stuk meer impact hebben. Ze voegen weinig toe aan de film en het is dan ook gissen waarom Berezan ervoor heeft gekozen om deze toe te voegen.

‘Taste of Freedom’ is een meeslepende en inspirerende film, doordrenkt van de rijke cultuur en culinaire tradities van Oekraïne. Met prachtige cinematografie en sterke vertolkingen weet regisseur Oleksandr Berezan het verhaal van Varya op indrukwekkende wijze tot leven te brengen, terwijl ze haar dromen najaagt in de sfeervolle straten van Lviv. Hoewel de film wordt gedreven door een krachtige boodschap van doorzettingsvermogen, dromen en passie, wordt deze enigszins gehinderd door een onsamenhangende soundtrack en overbodige subplots. Laat je vooral niet afschrikken door de amateuristische poster.Jelco Leijs

Waardering: 4

Bioscooprelease: 4 april 2024