Te ver weg – Zu weit weg (2019)

Recensie Te ver weg (Zu weit weg) CinemagazineRegie: Sarah Winkenstette | 89 minuten | familie | Acteurs: Yoran Leicher, Sobhi Awad, Anna König, Andreas Nickl, Anna Böttcher, Petra Nadolny, Tobias Schäfer, Julia Schmitt, Mohamed Achour, Bilal Bahadir, Soufjan Ibrahim, Nino Porzio, Sabine Vitua

De Duitse familiefilm ‘Te ver weg’ (‘Zu weit weg’, 2019) gaat over Ben. Hij is twaalf en is een van de beste spitsen van zijn voetbalvereniging. Jammer genoeg is de eerste wedstrijd waarin we zijn team glorieus zien winnen, meteen de laatste. Niet alleen van het seizoen, maar ook van zijn tijd bij zijn club. Bens familie moet namelijk verhuizen uit Niederkirchbach, omdat zijn dorp binnenkort moet plaatsmaken voor een bruinkoolmijn. Hoewel Ben het jammer vindt dat hij zijn vriendjes achter moet laten, ziet hij de verhuizing positief in. In hun nieuwe woonplaats Düren is immers ook een voetbalvereniging én daar hebben ze kunstgras. Bens zusje Isa ziet het somberder in.

Bens verwachtingen blijken te rooskleurig. Op zijn nieuwe school is hij al gauw het pispaaltje van de klas. Zijn kersverse voetbaltrainer is niet echt onder de indruk van zijn bewering dat hij spits is. Hij moet zich eerst maar eens bewijzen als verdediger, maar in de praktijk komt het er op neer dat hij veel op de reservebank zit. Maar wanneer er nóg een nieuwe leerling in zijn klas komt – de Syrische vluchteling Tariq, die al prima Duits spreekt – is Ben afgeleid. Hij zet voorzichtige stappen om vriendschap te sluiten met de getraumatiseerde jongen en komt er gaandeweg achter wat het is om een echte vriend voor iemand te zijn.

‘Te ver weg’ verweeft op slimme wijze twee uiteenlopende levens en problemen waar kinderen tegenaan kunnen lopen. De levens van Tariq en Ben kennen overeenkomsten, maar liggen tegelijkertijd mijlenver uit elkaar. Ben laat Tariq zien wat het is om je dorp te moeten verlaten, maar de oorzaak – bruinkoolwinning – is natuurlijk niet te vergelijken met de verschrikkingen waaraan Tariq het hoofd heeft moeten bieden. Toch vinden beide jongens steun bij elkaar, zowel op het voetbalveld als daarbuiten. Ze helpen elkaar tegenslagen te verwerken en om te gaan met de veranderingen in hun leven. Die bijzondere vriendschap vormt het kloppend hart van de film.

Een ander pluspunt is de positieve manier waarop de broer-zus-relatie wordt neergezet. In tegenstelling tot veel films is de oudere zus hier niet het kreng die alles voor de hoofdpersoon verpest, maar eerder een bondgenoot. Sarah Winkenstette wilde het universele gevoel van het verliezen van iets vertrouwds, waar iets nieuws voor in de plaats komt (dat zij zelf herkent uit haar jeugd – haar ouderlijk huis werd op haar zestiende afgebroken) in haar film verwerken en daarin is zij geslaagd. Zij heeft de juiste toon gevonden om dit verhaal te vertellen. Het helpt daarbij dat de twee jonge hoofdrolspelers goed op elkaar zijn ingespeeld en naturel overkomen. Vooral Sobhi Awad als Tariq maakt indruk, omdat hij niet veel dialogen heeft en toch zijn gevoelens via uitdrukkingen en lichaamstaal over weet te brengen.

Wat nog meer opvalt aan ‘Te ver weg’ zijn de opnamen in de bruinkoolmijnen: indrukwekkend als je zulke beelden nog niet eerder gezien hebt (en dat zal bij de doelgroep veelal het geval zijn). ’Te ver weg’ is niet heel diepgaand, maar voor kinderen is de info over Tariqs achtergrond hoogstwaarschijnlijk genoeg om hun nieuwsgierigheid te prikkelen. Het vermijden van al te veel clichés doet de film goed; op bepaalde punten is de film beslist niet voorspelbaar.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 6 augustus 2020