Tengers (2006)

Regie: Michael J. Rix | 68 minuten | thriller, animatie, romantiek, misdaad | Originele stemmencast: Michael J. Rix, Jo Day, Anton Schmidt, Phillip Mathebula

Gauteng is de kleinste provincie in Zuid-Afrika, maar wel de belangrijkste. Pretoria en Johannesburg bevinden zich namelijk in dit gebied. Inwoners van deze provincie worden Gautengers genoemd en ‘Tengers’ is hiervan afgeleid. ‘Tengers’ is een heel vermakelijke low-budget Zuid-Afrikaanse film. Michael J. Rix (1974, Johannesburg) was verantwoordelijk voor script, productie, regie en editing en heeft ondanks het kleine bedrag dat hij beschikbaar had voor de project gezorgd voor een amusant product. Naar verluidt werkte hij al vanaf 1999 in zijn vrije tijd aan de film.

‘Tengers’ is een satire op het leven in het hedendaagse, gewelddadige Johannesburg. In ruim een uur maak je op originele wijze kennis met de werkloze schrijver Rob. In een van de eerste scènes van de film zien we hem in een bivakmuts (balaklava) in een bank staan. Hij wordt gearresteerd door Marius, die zo blijkt later, een goede vriend is van Rob. Rob zegt dat hij helemaal niet de bank wilde overvallen. “Ja, maar je droeg een balaklava!” “Ik had het koud,” is zijn droge antwoord. “Ja, maar je draagt een pistool!” “Ja en? Dit is Johannesburg hoor!” luidt de reactie van Rob. De naam van Rob is overigens erg slim gekozen. De hoofdpersoon heeft, om discriminatie te mijden, zijn achternaam veranderd. “Hoe heette je eerst dan?” wordt hem op een feestje gevraagd. “Rob Banks.” Hilarisch!

Zo zijn er meer woordgrapjes in de film, waarmee Rix aantoont over een uitstekend gevoel voor humor en taal te beschikken. De klei-animatie is natuurlijk niet van het Aardman niveau, en ook de decors zijn in enkele scènes duidelijk op ‘maquette-schaal’, zo zie je af en toe duidelijk de materialen die gebruikt zijn, piepschuim en spaanplaat. Echter, dit vergeet je al snel als je meegesleept wordt door het grappige verhaal. Je leeft met Rob mee als hij probeert een afspraakje te regelen met de bankmedewerkster/artieste Christine, en ook het liefdesleven van Marius (die verliefd is op een collega) laat je niet koud. Een aantal komische bijfiguren, zoals Fud de bedelaar, Jack de “hijacker” (“Hi, Jack!”) en Vusi de buschauffeur, hebben ook een leuke impact op het verhaal.

De film is bedoeld als aanklacht op het geweld in Zuid-Afrika. Ondanks alle grappen maakt de film wel indruk en sta je even stil bij de slachtoffers van zinloos geweld. Michael J. Rix werkte zeven jaar aan het project, als kijker ben je in 70 minuten klaar. Na afloop zul je beamen dat het absoluut de moeite van het kijken waard was.

Monica Meijer