Test Pattern (2019)

Recensie Test Pattern CinemagazineRegie: Shatara Michelle Ford | 82 minuten | drama, thriller | Acteurs: Brittany S. Hall, Will Brill, Gail Bean, Drew Fuller, Ben Levin, Amani Starnes, Caroline Bloom, Melissa Jo Bailey, Amanda Joy Erickson, Katy Erin, Donna Morrell Gafford, Jenna Hagel, George Oliver Hale, Jaron Michael Hawkins, Becki Hayes, Kally Khourshid, Molly O’Leary, Joseph Rene, Kay Salem, Ronald Woodhead

De relatie van Evan en Renesha komt onder druk te staan wanneer ze op een ochtend wakker wordt in het bed van een andere man. Het lijkt erop dat ze gedrogeerd en verkracht is, maar ze kan zich alleen nog flarden van de avond herinneren. Één ding weet ze wel heel zeker: ze is niet vrijwillig met hem mee naar huis gegaan.

Evan en Renesha ontmoeten elkaar op een feestje. Zo zelfverzekerd als zij staat te dansen, zo klunzig stapt hij uiteindelijk op haar af. Toch is er meteen een goeie klik en komen ze al gauw in een liefdevolle relatie terecht. Wanneer ‘Test Pattern’ echt begint, zijn we alweer een stapje verder in de tijd. Ze wonen inmiddels samen in een mooi huisje in een buitenwijk en lijken gelukkiger dan ooit.

Renesha heeft net een nieuwe baan en haar beste vriendin Amber wil dit vieren door haar een avondje mee uit te nemen. In de club worden ze al gauw benaderd door twee mannen die er geen doekjes om winden en de dames proberen over te halen de avond met hen door te brengen. Amber ziet het wel zitten dus ook zij probeert Renesha zover te krijgen. Ze zwicht onder de druk en neemt een drankje, om vervolgens pas weer in het bed van één van de mannen wakker te worden.

Die ochtend rijden Evan en Renesha van ziekenhuis naar ziekenhuis op zoek naar een zogenoemde ‘rape kit’: een hulpmiddel om seksueel misbruik officieel vast te stellen en bewijsmateriaal te verzamelen. Ze worden echter van het kastje naar de muur gestuurd, dus de frustraties lopen op en er ontstaat een steeds grotere afstand tussen de twee.

Regisseur Shatara Michelle Ford weet de ernst van de situatie te schetsen, zonder te kiezen voor het letterlijke drama. We zien geen geweld, er wordt niet geschreeuwd en het is al met al niet wat je je in eerste instantie voorstelt bij een verkrachting. Toch voel je hoe verknipt de situatie is en wat voor moeilijke weg Renesha tegemoet gaat.
‘Test Pattern’ laat zien dat er een enorm gevoel van schaamte en schuld ontstaat bij slachtoffers van seksueel misbruik. Je ziet dat Renesha twijfelt of het voorkomen had kunnen worden en waarschijnlijk is dit een situatie die heel veel vrouwen meemaken.

Beeldend gezien is ‘Test Pattern’ niet heel uitgesproken. What you see is what you get. Hier en daar is het geheel wat zoet, maar over het algemeen is de toon vooral kalm en bedaard. Wellicht dat dit juist een realistische benadering is, maar het zorgt er wel voor dat de film met zijn 82 minuten op sommige momenten als traag ervaren kan worden. Het acteerwerk is ingetogen, maar weet ook niet continue te overtuigen.

Vanwege het ernstige en actuele onderwerp zouden zowel mannen als vrouwen ‘Test Pattern’ moeten zien, maar op artistiek vlak laat hij nog wat te wensen over.

Marieke de Vries

Waardering: 2.5

VOD-release: 25 november 2020 (via Peprfilms op Picl)