The Amazing Spider-Man 2 (2014)

Regie: Marc Webb | 142 minuten | actie, avontuur, fantasie | Acteurs: Andrew Garfield, Emma Stone, Jamie Foxx, Dane DeHaan, Campbell Scott, Embeth Davidtz, Colm Feore, Paul Giamatti, Sally Field, Martin Sheen, Chris Zylka, Denis Leary, Frank Deal, Marton Csokas, Stan Lee

Nadat Spider-Man in deel 1 The Lizard heeft verslagen en hij zich officieel heeft bekeerd tot het superheldendom lijkt de vrede van New York gegarandeerd. Niets is echter minder waar. De machtige Oscorp-organisatie kent een hoop geheimen die het daglicht niet verdragen kunnen. Als de grote baas van het bedrijf, Norman Osborn, op zijn sterfbed de leiding over geeft aan zijn zoon, is de weg vrij voor een omvangrijke exodus van gevaar. Wanneer ook groot Spider-Manfan en Oscorp-werknemer Max Dillon (aanvankelijk een heerlijk sullige Jamie Foxx) bij een ongeluk uit het niets zijn menselijkheid en geestelijke gezondheid verliest, zijn de rapen voor Spidey gaar. In de tussentijd worstelt hij met de liefde.

Bovenstaande alinea vat het inwisselbare verhaal van ‘The Amazing Spider-Man 2’ kort maar accuraat samen. In twee en een half uur is het vooral een komen en gaan van stroeve liefdesscènes en actiescènes vol special effects. Deze effecten zijn vreemd genoeg van wisselende kwaliteit. Alsof de film veel haast had om te verschijnen en de CGI is afgeraffeld. Er wordt regelmatig gebruik gemaakt van bullettime. Een filmtechniek die zijn sporen alweer in 1999 heeft verdiend. Het gebruik ervan is daarom tamelijk gemakzuchtig. Eveneens spijtig is dat de rol van Spider-Mans public enemy nummer één Norman Osborn gereduceerd is tot een kleine bijrol. De grootste vijand in ‘The Amazing Spider-Man 2’ is de vrij onbeduidende Electro. Het draagt weinig bij aan de status van de superheldenfilm.

Het hoge tempo van verschijnen is überhaupt raar, zeker gezien de eerste trilogie net achter ons ligt. Het gevaar van herhaling ligt dan snel op de loer. Een gevaar waar ‘The Amazing Spider-Man 2’ zich niet aan kan onttrekken. Ondanks merkbaar goede bedoelingen – het speelplezier is duidelijk waarneembaar – is de film vooral een herhaling van zetten. Dezelfde thematiek, antagonisten en sfeer.

Het zijn evenwel de kleine details die ‘The Amazing Spider-Man 2’ interessant maken. De geheimen van Peters ouders worden een tikkeltje verder uitgediept. Het geeft de man achter Spider-Man meer welkome geschiedenis. Daarbij is niet alle actie ondermaats. Het meeslingeren in de derde persoon door New York is aangenaam. Bovendien voelt de film grotendeels aan als vintage Marvel. De gevatte humor, de actie, de menselijke superhelden en de megaslechte schurken. Het is allemaal lichtelijk, karikaturaal maar vermakelijk over the top. Desondanks oogt het allemaal te geforceerd. Doordat de film lang duurt, mist ‘The Amazing Spider-Man 2’ vooral vaart. Het Marvel-gevoel wordt nu in de weg gestaan door langdradige en oppervlakkige liefdesscènes die leiden naar een einde dat voor de kenner van het Spider-Man universum niet als een verrassing zal komen. Daarnaast is veel actie overbodig.

‘The Amazing Spider-Man 2’ is een makkelijke invuloefening. Inhoudelijk zou het verhaal passen in een typisch Amerikaanse comicformaat van 24 bladzijden. Uiteindelijk is de film daarmee onbetwistbaar een tussendoortje richting de ontknoping van de trilogie.

Wouter Los

Waardering: 2

Bioscooprelease: 24 april 2014
DVD, blu-ray en UHD-release: 20 augustus 2014