The Amazing Spider-Man (2012)

Regie: Marc Webb | 135 minuten | actie, avontuur, fantasy, thriller | Acteur: Andrew Garfield, Emma Stone, Rhys Ifans, Embeth Davidtz, Martin Sheen, Chris Zylka, C. Thomas Howell, Sally Field, Stan Lee, Denis Leary, Irrfan, Kelsey Chow, Campbell Scott, Annie Parisse, Michael Massee, Danielle Burgio, Hannah Marks, Amber Stevens, Skyler Gisondo, Barbara Eve Harris, Max Charles, Michael Papajohn, John Scurti, Kari Coleman, Alexander Bedria

Schreeuwen om een reboot deed Sam Raimi’s Spider-Man-franchise niet, maar na het afblazen van Spider-Man 4 kreeg hij er toch een. Tien jaar na het verschijnen van de originele ‘Spider-Man’ brengt Marc Webb ‘The Amazing Spider-Man’ op het witte doek, en als alles volgens planning verloopt zal dit de aftrap zijn voor een nieuwe cyclus. Een gok voor de filmmaatschappij, want in tegenstelling tot Christopher Nolans Batman-reboot komt de film niet met een radicaal omgeploegde origin story. Afgezien van de personele wijzigingen en een paar nieuwe poppetjes op het personagefront – de roodharige Mary Jane Watson is vervangen door de blonde Gwen Stacy en Spider-Man gaat de strijd aan met Lizard in plaats van Green Goblin – begeeft ‘The Amazing Spider-Man’ zich op bekend terrein. Studiebol Peter Parker (Andrew Garfield) wordt gebeten door een genetisch gemodificeerde spin, krijgt superkrachten, verliest zijn oom door eigen toedoen, neemt het op tegen een gemuteerde slechterik (Rhys Ifans) en wordt verliefd op een klasgenootje (Emma Stone). Een gevoel van déjà vu dringt zich dan ook regelmatig op, maar ondanks de herhaling van zetten laat ‘The Amazing Spider-Man’ een frisse wind waaien door de superhelden-franchise.

De originele ‘Spider-Man’ is pas tien jaar oud, maar toch doet ‘The Amazing Spider-Man’ veel eigentijdser aan. Omdat het tegenwoordig in is om een nerd te zijn is deze Peter Parker nog wel een einzelgänger, maar met zijn skateboard en contactlenzen niet meer het sulletje dat Tobey Maguire’s versie was. Ook draagt de film een modernere moraal uit, met meer ruimte voor nuance. Viel de mensheid ooit netjes uiteen in superhelden, slechteriken en slachtoffers, tegenwoordig dragen slachtoffers zelf een steentje bij aan hun redding, blijken pestkoppen ook gevoel te hebben en heeft Spidey een vrouw aan zijn zijde die zelf wel uitmaakt hoeveel gevaar ze aankan. Mary Jane Watson werd onder het motto “the ones I love will always be the ones who pay” onwetend gehouden en mocht niet veel meer doen dan mooi zijn en gillen; Gwen Stacy is prima in staat om haar eigen boontjes te doppen. Doordat Peter haar zelf inlicht over zijn buitenschoolse activiteiten is de relatie tussen de twee gebaseerd op openheid en gelijkwaardigheid, en dat werd eens tijd. Tel daar de naturelle dialogen en de warme vertolkingen van Garfield en Stone bij op en je hebt een liefdeskoppel waartegen Raimi’s Peter & MJ een beetje stoffig afsteken.

Hoewel de focus ligt bij Peter Parkers privéleven ruimt regisseur Webb genoeg tijd in voor actie, al duurt het even voordat die losbarst. Aanvankelijk test Spidey zijn krachten met parcoursachtig stuntwerk, om later over te stappen op het welbekende slingerwerk tussen hoge gebouwen. Hier bewijst de derde dimensie zijn meerwaarde en zorgt die bovenmaatse bril op je knar voor plaatsvervangende hoogtevrees. Het is jammer dat Lizard niet genoeg overtuigt als slechterik om Spider-Man van gedegen weerwerk te voorzien. Als eenarmige wetenschapper die de mensheid wil ‘genezen’ met hagedissen-DNA weet Dr. Curt Connors nog wel te boeien, maar zodra hij muteert tot reuzenhagedis is hij een dreiging die zelfs de politiecommissaris van New York niet serieus kan nemen. Ook wat dat betreft doet de film denken aan zijn illustere voorganger. Zowel ‘Spider-Man’ als ‘The Amazing Spider-Man’ gaan meer over de mens achter de superheld dan over de strijd tegen de monsters, maar anno 2012 is de mens achter de superheld net wat hipper dan vroeger.

Paula Koopmans

Waardering: 4

Bioscooprelease: 28 juni 2012
DVD- en blu-ray-release: 31 oktober 2012