The Assistant (2019)

Recensie The Assistant CinemagazineRegie: Kitty Green | 87 minuten | drama | Acteurs: Julia Garner, Owen Holland, Jon Orsini, Rory Kulz, Migs Govea, Daoud Heidami, Ben Maters, Noah Robbins, Tony Torn, Dagmara Dominczyk, Alexander Chaplin, Bregje Heinen, Devon Caraway, Genny Lis Padilla, Clara Wong, James C.B. Gray, Sophie Knapp, Hunter Hojnowski, Patrick Wilson

Zoals je mensen die op een vliegvakantie gaan, niet vlak voor vertrek ’Alive’ (1993) laat zien, of vrouwen die op het punt staan te bevallen afraadt om ‘Rosemary’s Baby’ (1968) te gaan kijken, zo zou ‘The Assistant’ een waarschuwing moeten bevatten voor jonge, ambitieuze, afgestudeerde vrouwen. Na het zien van dit weergaloze drama van Kitty Green, zullen ze misschien wel twee keer nadenken of het accepteren van die baan bij dat interessante bedrijf waar nog een mannencultuur heerst, een slimme zet is. Maar hé, weet je wat, kijk ‘m toch maar!

‘The Assistant’ gaat over zo’n jonge, ambitieuze vrouw. Jane (Julia Garner) werkt als assistent bij een filmproducent. Ze is de eerste op de werkvloer en vaak degene die ’s avonds het licht uit doet. Haar taken zijn divers maar weinig veeleisend, van het bedienen van het kopieerapparaat, tot het langs brengen van broodjes en koffie en het opruimen van de rotzooi die haar baas – nooit in beeld, soms gedempt te horen – achterlaat. En dat laatste gaat verder dan wat kopjes en bordjes, maar hoewel ‘The Assistant’ nooit expliciet wordt, krijgen we gaandeweg wel door dat het niet door de beugel kan.

Wat zo fascinerend is aan ‘The Assistant’ is de focus van de film. We zien Jane’s werkdag door haar ogen. Dus als collega’s met elkaar smoezen, horen we dezelfde flarden van dit gesprek als zij. Je kunt daardoor concluderen dat haar intuïtie juist is, maar tegelijkertijd blijft het ontbreken van harde bewijzen knagen. Maar dankzij haar besluit om er toch iets mee te doen, omvat in een onthutsende scène met Matthew Macfadyen als hoofd HR, legt Green alle kaarten op tafel en is er geen twijfel meer mogelijk.

Jane’s directe collega’s staan nauwelijks hoger op de carrièrreladder dan zij, en de een is net een fractie sympathieker dan de ander, maar de respectloosheid waarmee ze haar behandelen is om furieus van te worden. Dan gaat het nog niet eens om het doorsluizen van lastige telefoontjes (de vrouw van de baas), maar ook het neerbuigende als ze een excuusmailtje naar de grote baas moet sturen. En het geginnegap en het buitensluiten als de twee jongemannen een telefoongesprek afluisteren, is ook beslist ongepast.

‘The Assistant’ is gedrenkt in een ongemakkelijke sfeer. De angst van Jane om haar baan te verliezen is voelbaar in elke scène. Garner is fenomenaal in haar lichaamstaal. We lezen haar gedachten alsof een voice-over ze uitspreekt. Haar zwijgen spreekt boekdelen voor de kijker. Het nare is dat Jane’s verhaal voor veel mensen herkenbaar zal zijn. En daarvoor hoef je niet voor een Harvey Weinstein-type gewerkt te hebben.

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 19 november 2020
DVD-release: 25 februari 2022