The Autopsy of Jane Doe (2016)

Regie: André Øvredal | 86 minuten | horror, thriller | Acteurs: Brian Cox, Emile Hirsch, Ophelia Lovibond, Michael McElhatton, Olwen Catherine Kelly, Jane Perry, Parker Sawyers, Mary Duddy, Mark Phoenix

‘John Doe’ en ‘Jane Doe’ zijn aanduidingen die vooral in de Verenigde Staten worden gebruikt om een anoniem persoon aan te duiden. Zoiets als ‘Jan Modaal’. John Doe is bijvoorbeeld een personage in ‘Se7en’, en niet het minste: de seriemoordenaar gespeeld door Kevin Spacey. Om maar aan te geven dat iedereen dader of slachtoffer kan zijn. In het geval van deze Jane gaat het om een niet-geïdentificeerd lijk. De mooie jonge vrouw (Olwen Kelly) die op de snijtafel van vader en zoon Brian Cox en Emile Hirsch belandt, fascineert van begin af aan op Twin Peaks-achtige wijze. De ontleding van haar lichaam wordt sonisch en visueel in de verf gezet, in het lichaam worden vreemde attributen gevonden en er gebeuren rare dingen in het mortuarium.

Er wordt stijlvol ingezoomd op het film noir-blauwe lijk, tot op een niveau van ‘schrik of ik schiet’. Buiten is het donker en bliksemt het. Ondergetekende raakt snel verveeld, maar aandacht loont weet hij van David Lynch. We moeten lang wachten totdat we weten waarvoor we als kijker bang moeten zijn. Wat blijft irriteren is dat vader en zoon veel praten en dat leidt af van de beklemmende sfeer, die sowieso moet heersen in zo’n afwijkende situatie. De heren lijken het ondanks de filmische effecten (zouden er continu bomen omknappen in het mortuarium?) professioneel naar hun zin te hebben, waardoor ‘The Autopsy of Jane Doe’ uitdraait op een artificiële mengeling van ‘X Files’ en ‘Silent Witness’.

Een aflevering dan en geen film waardig, stoppen wij regisseur André Øvredal (‘Trollhunter’) toe. Het is ook behoorlijk confronterend het grootste deel van de film lang met een [spoiler] behekst, moordlustig lijk opgescheept te zitten. Dan ga je wegkijken, terwijl er net een bovennatuurlijk verschijnsel aan je ontsnapt. En dan de dialogen, de twee uitstekende hoofdrolspelers onwaardig. ‘Let’s get the f@#* out of here’. ‘Can’t say she’s just a body’. Ga toch een biertje drinken, het is maar film. Als je je vriendin alleen laat om een lijk te schouwen, vraag je er zelf ook om natuurlijk. Het leven is er voor de levenden, die boodschap komt in ieder geval aan mensen. En laat de doden met rust. Alhoewel, doden?

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 28 oktober 2017 (Halloween Horror Show)
DVD-release: 17 november 2017