The Bible Code – Der Bibelcode (2008)
Regie: Christoph Schrewe | 180 minuten | thriller | Acteurs: Cosma Shiva Hagen, Olivier Sitruk, Joachim Fuchsberger, Steffen Wink, James Faulkner, Miguel Herz-Kestranek, Winfried Hübner, Thorsten Nindel, Rolf Kanies, Numan Acar, Frank Behnke, Peter Bosch, Corinna Breite, Norbert Heisterkamp, Danny Keogh, Christoph Kornschober, Hubert Kramar, Joseph M’Barek, Marian Meder, Nikolaus Paryla, Rudy Ruggiero, Aubrey Shelton, Mac Steinmeier, Mehmed Suko, Raphael von Bargen, Franz Weichenberger, Mehmet Yilmaz
Dan Browns boek “The Da Vinci Code” kent een goede opbouw, evenals de verfilming door regisseur Ron Howard. De Duitse productie ‘The Bible Code’ speelt duidelijk leentjebuur in het succes wat Browns verhaal heeft ontketend. Scriptschrijvers Georg Lemppenau en Timo Berndt (Der Clown) stellen erg teleur. Waarom? De achtervolgingen zijn meer lachwekkend dan spannend doordat ze blijkbaar geen goede schietlessen hebben gehad. Daarbij krijg je op een dusdanige manier de personages voorgeschoteld dat het je eigenlijk geen bal kan schelen of ze het gaan overleven of niet. Over Johanna’s achtergrond kom je maar mondjesmaat iets te weten en dit geldt ook voor Simon. Tot slot kun je weinig originaliteit in het scenario bespeuren als je teveel op de hoogte bent van het succesverhaal van Browns ‘The Da Vinci Code’.
De parallellen van ‘The Bible Code’ met ‘The Da Vinci Code’ zijn namelijk nogal duidelijk. Johanna Buchmann moet net zoals Sophie in ‘The Da Vinci Code’ een brute moord op een familielid verwerken en komt er achter dat de moordenaars het ook op haar hebben voorzien om een mysterieuze reden. Waar Sophie op de expertise van Robert Langdon kan leunen, zo maakt ex-politieagente Johanna gebruik van Simon Maler. Simon heeft schijnbaar ook de gewoonte om in een tweedjasje te lopen zoals Langdon. Maar waar professor Langdon overtuigt met zijn intelligentie, zo sullig komt Maler op je over door zijn lichaamstaal en opmerkingen. Ook in ‘The Bible Code’ speelt de kerk een cruciale rol. Het lot van de paus ligt in de handen van Johanna.
Twee tegenpolen met elkaar laten samenwerken: het kan een manier zijn om het verhaal iets op te leuken. Helaas slagen de scenarioschrijvers hier met Johanna en Simon niet in, het tegenovergestelde is het geval. Simon werkt zowel op de zenuwen van de kijker als die van Johanna. De ex-politieagente kan hem verbaal als lichamelijk makkelijk de baas waardoor de discussies tussen het duo niet echt van de grond komen. Dat de band tussen de twee hechter raakt is dan ook nauwelijks geloofwaardig. Gewoon jammer dat de chemie tussen actrice Cosma Shiva Hagen (dochter van de Duitse zangeres Nina Hagen) en Olivier Sitruk (‘Coco Chanel’) ontbreekt. De acteerprestaties van zowel Hagen als Sitruk kun je niet bijzonder noemen. Debet hieraan is het script. Sitruk was bijvoorbeeld in de miniserie ‘Coco Chanel’ als Boy Chapel veel beter op zijn plek.
Na alle negativiteit over ‘The Bible Code’ nu ook een paar positieve kanten over de Duitse miniserie. Het filmwerk is netjes voor een televisieproductie en de verscheidene locaties waar de speurtocht naar het geheim van de bijbelteksten zijn de moeite waard. Zo is de periode waarin Johanna en Simon vertoeven in de woestijn opgenomen in Namibië. Qua spel zorgt acteur James Faulkner vooral voor vermaak als kardinaal Rhades. Faulkner (‘The Bank Job’, ‘Bridget Jones’ Diary’) weet, ondanks het gebrekkige materiaal wél te overtuigen als slechterik. Collega Joachim Fuchberger als de paus hoeft ook niet veel te doen om de juiste toon raken.
Concluderend is ‘The Bible Code’ een ‘The Da Vinci Code’ wanna be. Een flinterdun script en weinig charismatische acteurs maken de speurtocht naar het geheim van de bijbelteksten slaapverwekkend waardoor de 180 minuten erg langzaam lijken weg te tikken.
Ans Wijngaarden