The Big Chill (1983)
Regie: Lawrence Kasdan | 105 minuten | komedie, drama | Acteurs: Tom Berenger, Glenn Close, Jeff Goldblum, William Hurt, Kevin Kline, Mary Kay Place, Meg Tilly, JoBeth Williams, Don Galloway, James Gillis, Ken Place, Jonathan Kasdan, Ira Stiltner, Jake Kasdan, Muriel Moore, Meg Kasdan, Patricia Gaul, Kevin Costner
Vriendengroepen ontstaan veelal op school en in die periode voelt dat als iets wat levenslang gaat duren. Toch komt vaak het onvermijdelijke moment dat iedereen een andere kant op gaat. Een carrière, een gezin, een verhuizing of domweg andere interesses en een verdwenen aansluiting.
Dit is ook op het beginpunt van ‘The Big Chill’, een klassieker met ongeveer iedere A-lister van dat moment. Vanwege de zelfmoord en daaropvolgende uitvaart van Alex brengt de groep oude vrienden een weekend met elkaar door in het huis van het koppel uit de groep, Harold (Kevin Kline) en Sarah (Glenn Close).
Iedereen neemt zijn eigen, vaak onverwerkte, problemen mee naar de reünie. Nick (William Hurt) is een aan drugs verslaafde Vietnam-veteraan. Karen (JoBeth Williams) zit vast in een ongelukkig huwelijk en Sam (Tom Berenger) is een TV-acteur die zich ondanks zijn succes verloren voelt. Dit zijn de ingrediënten voor een weekend waarvan het de vraag is of er uiteindelijk een vorm van catharsis zal zijn voor de hoofdpersonen.
Het is een genre waar je een beetje van moet houden en voor in de stemming moet zijn. Er zit een mooie balans tussen zware kost en lichtere elementen, waarbij dat laatste soms iets te kazig is. Dit is met name het geval in een scène waar iedereen in de keuken danst tijdens het doen van de afwas. Hierbij moet wel worden aangetekend dat de soundtrack van de film, met voornamelijk jaren zestig Motown-muziek, fenomenaal is.
‘The Big Chill’ laat goed zien hoe dun een balans van groepsdynamiek vaak kan zijn, want deze wordt op de proef gesteld door het feit dat Nick zijn jongere vriendin Chloe (Meg Tilly) heeft meegenomen. Een zeer herkenbare situatie voor iedereen die weleens een weekend met vrienden is weggeweest, waarbij op het laatste moment werd aangekondigd dat er ook nog iemand anders mee zal komen.
De tijdgeest is boeiend. Het toont de problemen van de Babyboomers, de eerste generatie na de Tweede Wereldoorlog. Dit waren de flower power jongeren, die protesteerden tegen de Vietnam-oorlog en die eigenlijk alles konden worden wat ze wilden. In ieder geval op papier. Alles zou anders zijn dan hun ouders, maar gaandeweg de film zie je dat de praktijk dan toch een stuk weerbarstiger is.
Hoewel de film niet overal uitblinkt in originaliteit zitten er een paar mooie subplots in. De acteerprestaties zijn over het algemeen goed en de hoofdpersonen worden neergezet als driedimensionale karakters. Voor de fans van Jeff Goldblum is het goede nieuws dat hij in deze film ook gewoon Jeff Goldblum speelt.
Voor mensen met een vergeten vriendengroep zal de film veel herkenbare situaties bevatten. Voor hen die nu nog midden in zo’n gezelschap zitten is het wellicht een inkijkje in een mogelijke toekomst. Hoewel het net zo goed een waarschuwing zou kunnen zijn.
Gijsbert Ambachtsheer
Waardering: 4
Bioscooprelease: 23 februari 1984