The Bird Can’t Fly (2007)
Regie: Threes Anna | 89 minuten | drama | Acteurs: Barbara Hershey, Tony Kgoroge, Yusuf Davids, John Kani, Kira Wilkinson
Melody (Barbara Hershey) komt, na tien jaar te zijn weggeweest, nog net op tijd in het woestijndorpje aan om haar dochter June te begraven. Fairlands is een vrijwel verlaten dorpje dat bestaat uit enkele huizen. Er is een constant gevecht tegen het oprukkende zand.
De tienjarige kleinzoon River (Yusuf Davids), van wiens bestaan zij niet afweet, woont de begrafenis niet bij. Hij is leider van een bende kleine jongetjes. In de periode van Melody’s afwezigheid is het dorpje vrijwel onder het zand verdwenen, inclusief het Paradise Hotel waar Melody vroeger heeft gewerkt. De mannen zijn vrijwel allemaal vertrokken naar de mijnen en de vrouwen doen hun dagelijkse dingen in afwachting van hun terugkeer.
Melody wil River mee terugnemen om hem een betere toekomst te kunnen bieden. Scoop (Tony Kgoroge) is de vader van River en tevens postbode van het dorpje. Scoop heeft een relaxte levensinstelling en hangt maar een beetje rond. Hij ziet Melody liever zo snel mogelijk weer vertrekken. Daarvoor heeft hij een goede reden. Scoop heeft een doodzonde op zijn kerfstok, brieven tussen moeder en dochter zijn door hem achtergehouden.
In het begin gaat het hard tegen hard tussen Melody en River. Toch ontstaat er langzaam een voorzichtige toenadering. Melody begint in te zien wat er eigenlijk gaande is. Door een opstekende zandstorm komen Melody en River bij toeval in de gangen van het grotendeels onder het zand liggende Paradise Hotel terecht. Daar komt zij in aanraking met pijnlijke voorvallen uit het verleden. Die confrontatie is ook de weg naar een nieuwe kans voor Melody en River om elkaar beter te begrijpen. Zo kan een gezamenlijke weg naar de toekomst worden ingeslagen.
De film heeft een mooie cameravoering, prachtige woestijnlocaties en soms magisch mooie beelden, badend in prachtig licht. In die zin is het technisch allemaal goed voor elkaar. Toch mist de film balans en harmonie. Het verhaal met duidelijk surrealistische trekjes kent weinig diepgang. Het drama komt niet voldoende tot leven en beklijft geenszins. De karakters zijn nauwelijks uitgediept en blijven onuitgewerkt, vorm gaat boven inhoud. Het acteren is aan de stroeve kant met duidelijk beperkingen.
De opzet is goed, maar er ontbreekt een noodzakelijke factor dramatiek en inhoud om het voldoende van de grond te krijgen. Vooral de slotscènes zijn van een subtiele symboliek en schoonheid. Voor een eersteling toch een alleszins acceptabel resultaat.
Rob Veerman
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 3 januari 2008