The Black Pimpernel (2006)

Regie: Ulf Hultberg | 95 minuten | drama, romantiek, geschiedenis, thriller | Acteurs: Michael Nyqvist, Lumi Cavazos, Kate del Castillo, Lisa Werlinder, Carsten Norgaard, Daniel Giménez Cacho, Patrick Bergin, Cristián Campos & Claire Ross-Brown

Harald Edelstam (Michael Nyqvist) is de Zweedse ambassadeur in Chili. Hier wordt hij tijdens de militaire coup van 11 september 1973 geconfronteerd met vele onrechtmatige en gewelddadige machtsvertoningen van het nieuwe regime tegen haar eigen burgers en Harald ziet zich geroepen hier wat aan te doen. Met de macht en status van zijn positie begint hij Chilenen zijn ambassade binnen te loodsen om hen zo van de dood te redden. Ondertussen ontvouwt zich een relatie met Ana (Lumi Cavazos), wier leven ook in groot gevaar komt. Harald riskeert telkens zijn eigen leven en zijn positie staat onder hoge druk. Bovendien lijkt hij in zijn strijd alleen te staan, want veel bijval van zijn collega’s krijgt hij niet. Maar Harald, ook wel de zwarte pimpernel genoemd, twijfelt nergens. Uiteindelijk weet hij ruim 1300 mensen te redden.

Het klinkt als een groots verhaal, maar helaas is dat niet helemaal wat de kijker te zien krijgt. De film lijkt hier en daar wat te snel door alle ontwikkelingen heen te fietsen waardoor de plotverfijningen en emoties er wat bekaaid afkomen. Dat is jammer, want waar je voelt dat er meer verdieping mogelijk is blijft het zodoende wat hangen in een bijna zielloze vertelling van een toch zo bijzonder verhaal. De politieke achtergrond, het verleden van Harald, de relaties tussen hem en Ana en de groei die deze personages meemaken worden slechts kort getoond en de nadruk ligt vooral op de acties en verdiensten van Harald. En natuurlijk zijn zijn daden allemaal heel speciaal, maar tegelijk was een beetje gevoel wel op zijn plaats geweest. ‘The Black Pimpernel’ ontroert niet en dat is wel wat een verhaal van zo’n kaliber nodig heeft.

Desalniettemin weet te film te boeien. Door zijn korte duur en gestage tempo verveelt de film nergens en er is genoeg verhaal voor handen om de tijd goed in te vullen. Bovendien is het acteerwerk goed. Michael Nyqvist weet te overtuigen als ietwat merkwaardige man die met gepaste afstandelijkheid, intelligentie, charme en lef zijn positie als ambassadeur aanwendt om de levens van voor hem onbekenden te redden. Het sobere camerawerk en de simpele muziek weten het geheel passend te ondersteunen, waardoor de volle aandacht uit kan gaan naar Harald Edelstam, die als eenzame held sympathie bij de kijker weet op te wekken.

‘The Black Pimpernel’ is een heel degelijke en bovendien goed bedoelde film met het hart op de juiste plek, maar mist bezieling waardoor het verhaal van Harald Edelstam helaas weer snel vergeten zal worden. En dat is jammer, want er had zeker meer ingezeten.

David Croese