The Blues Brothers (1980)

Regie: John Landis | 133 minuten | actie, komedie, muziek | Acteurs: Dan Aykroyd, John Belushi, James Brown, Cab Calloway, Ray Charles, Aretha Franklin, Steve Cropper, Donald Dunn, Murphy Dunne, Willie Hall, Tom Malone, Lou Marini, Matt Murphy, Alan Rubin, Carrie Fisher, Frank Oz, John Candy, Henry Gibson, Kathleen Freeman  

De film ‘The Blues Brothers’ opent met een fantastische scène waarin Elwood Blues (Dan Aykroyd) zijn broer Jake (John Belushi) ophaalt uit de Joliet-gevangenis. We zien Jake staan bij de deuren alsof hij een engel is, die voor de poorten van de hemel staat en naar de aarde wordt teruggestuurd om nog één taak te volbrengen. Elwood stapt uit de door hem gekochte tweedehandse politieauto en loopt naar zijn broer toe. De gezichtsuitdrukking van Jake zegt meer dan genoeg, ongenoegen en ontevredenheid. Dit is ook de grote kracht en het handelskenmerk van John Belushi. Hij is een man van weinig woorden, maar met een enorme uitstraling en mimiek.

‘The Blues Brothers’ kenmerkt zich door de beperkte dialogen tussen de hoofdpersonen. Desondanks spat de chemie tussen Dan Aykroyd en John Belushi van het scherm. De gelaatsuitdrukkingen en lichaamshoudingen zeggen genoeg. De manier waarop Jake en Elwood lopen, staan en dansen is wereldberoemd. Dit geldt ook voor hun kleding; helemaal in het zwart met hoed en zonnebril. Voor Jake en Elwood draait alles om soul en blues. Zo worden een aantal scènes als een musical gepresenteerd, waar rasechte muzikanten de hoofdrol spelen. Hiermee wordt het blues- en soulgevoel extra versterkt. Aretha Franklin, Ray Charles en James Brown zijn enkele bekende muzikanten, die hun bijdragen leveren aan de film. Daar waar muzikanten gaan acteren, wil het nogal eens fout gaan. Wanneer zij alleen maar muziek moeten maken, doen zij juist datgene waar zij goed in zijn.

De overige acteurs in de bijrollen doen precies datgene wat zij moeten doen. Niets meer en niets minder, waardoor de kracht van The Blues Brothers wordt versterkt. Alles draait immers om Jake en Elwood. De rest is van ondergeschikt belang. John Candy als reclasseringsambtenaar en Carrie Fisher als doorgedraaide maniak spelen de belangrijkste en tevens leukste bijrollen.

Verder zit er genoeg actie in de film. Achtervolgingsscènes met wel vijftig politieautos zijn natuurlijk over the top en ongeloofwaardig, maar in deze film blijft het leuk. En dat is ook precies de bedoeling. Geen baanbrekende actie, maar juist zo gedoseerd dat allemaal klopt. Zo ook het script. Geen bijzonder verhaal, maar het verhaal is goed genoeg om de grappen en grollen van de broertjes in te bouwen.

Of The Blues Brothers verlossing zullen vinden, zullen we maar niet verklappen, maar de echte filmliefhebber moet deze film toch minimaal één keer gezien hebben. Ga je ‘m een tweede keer kijken, dan heb je het licht gezien.

Lodi Meijer

Waardering: 5

Bioscooprelease: 13 november 1980