The Boy: Brahms’ Curse – Brahms: The Boy II (2020)

Recensie The Boy: Brahms' Curse CinemagazineRegie: William Brent Bell | 86 minuten | drama, horror | Acteurs: Katie Holmes, Owain Yeoman, Christopher Convery, Ralph Ineson, Daphne Hoskins, Keoni Rebeiro, Joely Collins, Oliver Rice, Anjali Jay, Natalie Moon, Karl Mercer

Na een gewelddadige overval besluit Liza om met haar man en getraumatiseerde zoontje te verhuizen naar Heelshire Mansion, een prachtig landgoed dat gesitueerd is in een heerlijk groene omgeving. Ze zijn echter niet op de hoogte van de duistere en tragische geschiedenis van deze idyllisch ogende plek. Wanneer Jude, die sinds de overval niet meer praat, de levensecht ogende pop Brahms ontdekt, lijkt de jongen op te bloeien. Wat het gezin echter niet weet, is dat Brahms lang niet zo’n onschuldig vriendje is als hij op het eerste gezicht lijkt…

Dit vervolg speelt zich enkele jaren na de gebeurtenissen uit ‘The Boy’ af. Hoewel het origineel verre van baanbrekend is, koppelt die film degelijke psychologische horror aan een verrassende plottwist. Waar ‘The Boy’ de kijker lang in de waan laat dat een bezeten pop de veroorzaker is van alle vreemde gebeurtenissen in Heelshire Mansion, zit de vork uiteindelijk toch anders in de steel. ‘The Boy: Brahm’s Curse’ gooit die twist echter volledig uit het raam ten faveure voor een meer conventioneel, bovennatuurlijk en rechtlijnig horrorstramien.

Het is een keuze die uiteindelijk niet bijster goed uitpakt. Na een spannend en veelbelovend begin zakt de film kwalitatief en tempomatig als een plumpudding in elkaar om pas in het laatste kwartier weer tot leven te komen. De plot, matige droomsequenties en schaarse schrikmomenten hangen van belegen clichés aan elkaar. Ze jagen de kijker zelden schrik aan en dragen veelal weinig tot niets bij aan het verhaal. Hoewel het acteerwerk redelijk goed is, kan dit de creatieve bloedarmoede van de makers nauwelijks verhullen.

‘The Boy: Brahm’s Curse’ is vooral een film die cinematografische luiheid en winstbejag ademt. Het is een rolprent die zijn betere voorganger feitelijk overbodig verklaart en overduidelijk gemaakt is om de zoveelste horrorfranchise tot de laatste druppel commercieel uit te melken. De film heeft hier en daar een aardig moment, maar is zeker geen aanrader voor de mensen die het horrorgenre een warm hart toedragen.

Frank Heinen

Waardering: 2

Bioscooprelease: 27 februari 2020
DVD- en blu-ray-release: 3 juni 2020