The Children (2008)

Regie: Tom Shankland | 84 minuten | horror | Acteurs: Eva Birthistle, Stephen Campbell Moore, Jeremy Sheffield, Rachel Shelley, Hannah Tointon, Raffiella Brooks, Jake Hathaway, William Howes, Eva Sayer

‘The Children’ is een horrorfilm van Britse bodem die aan de overkant van de Noordzee eind 2008 in première ging. In Nederland zal de film voor het eerst vertoond worden op het Amsterdamse filmfestival IMAGINE. Dit keer echter geen hongerige zombies, monsterlijke buitenaardse wezens of helse gedrochten. In ‘The Children’ zijn het, geheel overeenkomstig de titel, schattige en onschuldig ogende kinderen die dood en verderf zaaien. Twee zussen besluiten om samen met hun gezinnen de kerst door te brengen in een romantisch stulpje, een huis dat gesitueerd is te midden van een uitgestrekt bos. Iets in de bossen brengt echter een verandering teweeg in de hersenen van de kinderen. Het duurt niet lang voordat de kinderen veranderen in moorddadige psychopaten die het op hun ouders en oudere zus hebben gemunt.

De liefhebber van het horrorgenre wordt al sinds jaar en dag overladen met releases, niet zelden werkjes van inferieure kwaliteit die bij voorkeur platgetrapte paden bewandelen. Toch is ‘The Children’ wel een film met meerwaarde. Regisseur Tom Shankland distantieert zich duidelijk van morbide onderbuikwerkjes als ‘Saw’ en ‘Hostel’ en kiest voor een minder clichématige en uiterst zorgvuldige, gedoseerde aanpak. De nadruk ligt vooral op spanning, dreiging en effectiviteit. En hij slaagt heel aardig in zijn aanpak. Ondanks het sneeuwwitte kerstdecor en de afwezigheid van duisternis en nachtelijke groezeligheden, heeft de film van begin tot eind een dreigende toonzetting. Opvallend genoeg zijn de kinderen veel enger dan bepaalde ondoden, seriemoordenaars of onmenselijke monsters, wezens die normaliter in horrorfilms ten tonele worden gebracht. De spruiten zijn boosaardig, berekenend en manipulatief, geen wezens die ten prooi zijn gevallen aan een blinde razernij, maar kille monstertjes die de bloederige aanvallen op hun ouders zorgvuldig beramen. Een knappe prestatie van de jonge acteurs en actrices om hun karakters zo vorm te geven dat zelfs de grootste kindervriend nog begrip zal kunnen opbrengen voor een familielid dat het hoofd van een kind vol overtuiging door een scherp object ramt. Regisseur Shankland maakt slechts sporadisch, maar wel uiterst effectief, gebruik van het uitgebreide arsenaal aan visuele gruwelijkheden. Met een tijdsduur van 84 minuten heeft deze film bovendien een ideale tijdsduur: te kort om te gaan vervelen en lang genoeg om het verhaal tot zijn recht te laten komen.

Het enige minpunt is het vlakke, wat fletse karakter van de opgevoerde ouders. Deze personages willen maar niet echt tot leven komen en zijn bovendien niet overdreven sympathiek. Casey, het oudste kind dat niet ten prooi valt aan bloeddorst, is een veel interessanter en meerdimensionaler karakter. Desondanks is ‘The Children’ een psychologische horrorfilm die een stukje boven het maaiveld der middelmatigheid uitsteekt. Een beklijvende prent die zeker een kijkbeurt verdient.

Frank Heinen