The D Train (2015)
Regie: Andrew Mogel, Jarrad Paul | 101 minuten | komedie, drama | Acteurs: Jack Black, James Marsden, Kathryn Hahn, Jeffrey Tambor, Russell Posner, Henry Zebrowski, Kyle Bornheimer, Mike White, Corrina Lyons, Donna Duplantier, Charlotte Gale, Denise Williamson, Han Soto, Danielle Greenup, Dermot Mulroney, Nicole Barré, Adria Tennor, Kendra Waldman, J.T. Rowland, Terence Rosemore
‘The D Train’ is getiteld als een flauwe b-film en de cover van de blu-ray, met een schaapachtig grijnzende Jack Black erop, belooft ook weinig goeds. Met Black kan het ook verschillende kanten opgaan. Als komische sidekick weet hij vaak net genoeg prettig gestoorde elementen in de film te brengen, maar het kan ook too much worden. Het mag daarom redelijk verrassend genoemd worden dat ‘The D Train’, waarin hij de titelrol vertolkt, over het algemeen behoorlijk goed te pruimen is en zelfs met enige diepgang flirt. De film weet niet zijn volledige potentie waar te maken, maar verdient zeker punten voor de poging.
Jack Black gedraagt zich gedurende ‘The D Train’ tamelijk subtiel, voor zijn doen. Ja, hij heeft zo zijn nukken, maar hij is toch een aardig aangepaste familieman. Hij is getrouwd met een aantrekkelijke vrouw en zijn zoontje lijkt ook niet helemaal verknipt te zijn. Hij heeft dus in zijn leven zeker iets goeds gedaan, en zich beschaafd ontwikkeld. Dat maakt het makkelijker voor de kijker om zich in hem te verplaatsen, wat weer erg welkom is gezien zijn dubieuze keuzes later in de film.
Het is niet moeilijk te snappen waarom Dan Landsman (Black) weinig vrienden heeft. Hij heeft irritante maniertjes en een voornamelijk egoïstische inslag. Toch wil je hem zien slagen. Wie weet heeft hij wel een moeilijke jeugd gehad, en daarbij wil je graag de underdog zien zegevieren, al is het alleen als symbool voor alle andere underdogs op de wereld. Dus als hij zich krampachtig vastklampt aan (zijn beeld van) oude klasgenoot Oliver Lawless (James Marsden), die hij cool ziet zijn in een reclamespotje, hoop je van harte dat hij eraan slaagt hem te ‘recruteren’ voor de reünie van zijn middelbare school. Als Dan samen met zijn grote vriend Oliver op de reünie zou kunnen verschijnen, zou hij namelijk in één klap bijna net zo stoer en populair worden als Oliver zelf. Tenminste, dat is het idee. Uiteraard loopt het niet helemaal volgens plan.
Dan Landsman weet Oliver op te sporen en, wonder boven wonder, wil hij ook nog met hem afspreken. Oliver is aanvankelijk terughoudend maar hoort hem geduldig aan en lijkt zelfs nog een soort klik te krijgen met de sullige Dan. De twee gaan flink feesten samen en er vormt zich, eigenaardig genoeg, een soort band tussen de schijnbare tegenpolen. ‘The D Train’ dreigt op dit moment even invoelend en diepzinnig te worden, maar de schrijvers wisten zich waarschijnlijk geen raad met de serieuze materie en besloten daarom maar 180 graden de andere richting in te gaan. Een richting die niet eens zo te betreuren is – het onthullen hiervan zou een misdaad zijn – want het is behoorlijk gewaagd allemaal, en daardoor interessant. Maar omdat ook deze plotselinge wending niet opgevolgd wordt met een meer logische, geloofwaardige conclusie, en de scherpe randjes – na eerst met het botte bijltje gehakt te hebben – weer netjes glad worden gestreken, is het uiteindelijk een soort tease geworden met wat losse eindjes. Eindjes die weliswaar vaak leuk zijn op zichzelf maar in hun samenspel toch wat onbevredigend zijn.
De geïnspireerde ideeën, verbazende dramatische inslag, en leuke (acteer)momenten die de film kent tillen ‘The D Train’ toch net boven de middenmoot uit, niet in de laatste plaats vanwege de vaardige acteurs. Jeffrey Tambor (als Dans onwetende, veel te goedaardige baas) is altijd een graag geziene gast en James – Cyclops – Marsden speelt hier misschien wel de beste rol van zijn carrière als coole gast Oliver Lawless, die niet helemaal is wie hij in eerste instantie lijkt te zijn.
Bart Rietvink
‘The D Train’ verschijnt woensdag 13 januari 2016 op DVD en blu-ray.