The Dawn Rider (1935)
Regie: Robert N. Bradbury | 55 minuten | western | Acteurs: John Wayne, Marion Burns, Dennis Moore, Reed Howes, Joseph De Grasse, Yakima Canutt, Earl Dwire, Nelson McDowell
En alweer een loot aan de boom van het “Lone Star Productions” bedrijfje! John Wayne werkte in het begin van zijn carrière samen met de producenten van dit bedrijf en speelde in een veertiental B-Westerns. Deze snel en goedkoop gemaakte producties waren bedoeld om aan de vraag naar materiaal van diverse bioscopen te voldoen. Wayne kon bovendien op deze manier zijn bekendheid vergroten door veel “screen time” te pakken. Nu is het niet bekend wat precies de populariteit was van deze “Lone Star”-films maar veel kan het toch echt niet geweest zijn. Want deze films waren over het algemeen te verwaarlozen.
In ‘The Dawn Rider’ speelt Wayne de cowboy John Mason die de moord op zijn vader wil wreken. Zelf is hij gewond geraakt toen hij probeerde in te grijpen. Hij komt erachter dat de moordenaar de broer is van het meisje dat hem verzorgde na zijn opgelopen averij. Natuurlijk is Wayne uit op wraak (wie niet?) en hij zal er alles aan doen om de moordenaar te pakken. Maar een vriend van Wayne is jaloers op diens vriendschap met het meisje en probeert Wayne’s pistool te saboteren. Jammer genoeg vindt dit alles plaats in een film die vol zit met dezelfde mankementen als andere “Lone Star”-films. Slecht acteerwerk, onrealistische knokpartijen en zeer matig camerawerk en regie verpesten het kijkplezier voor een groot deel. Zelfs George Hayes is er niet bij om ons te vermaken. Wayne kon nog steeds niet echt acteren en de sterfscène op het eind is ronduit theatraal en potsierlijk. Ook enorm vervelend is de doodgraver die als een waar cliché op zoek is naar meer klandizie, hopende dat er doden zullen gaan vallen. Dat gebeurt uiteindelijk ook.
Enige positieve punten aan deze film zijn het stuntwerk tijdens de paard-en-wagen achtervolging en vooral de “stand off” scene aan het eind tussen Wayne en de schurken. Dit is zowaar een aardig gefilmd stukje actie met daarnaast ook nog eens fatsoenlijk stuntwerk. Jammer dat de doodgraver en zijn collega de dokter het enige positieve aan deze film op het einde weer te niet doen. Zoals andere “Lone Star”-films met John Wayne geldt ook hier: alleen voor de hondstrouwe fans.
Joost Hoedemaeckers