The Day (2011)
Regie: Douglas Aarniokoski | 91 minuten | drama, horror, science fiction, thriller | Acteurs: Shawn Ashmore, Brianna Barnes, Ashley Bell, Brayden Edwards, Michael Eklund, Steffi Hagel, Cory Hardrict, Dominic Monaghan, Shimon Moore, Shannyn Sossamon, Kassidy Verreault, Robert Baldwin, Frank Beaudoin, Patrick Beriault, Patrick Blais, Alex Brown, Andre Deveaux, Jose Garcia, Tarlee Gerhard, Andre Givogue, Daniel Lavigne, Duncan Milloy, Sean Morel, Alain Moussi
Douglas Aarniokoski’s ‘The Day’ heeft, behalve een soortgelijke simpele titel, veel gemeen met ‘The Road’. Beide verhalen spelen zich af in een post-apocalyptische wereld vol voedselschaarste waarin de overlevenden elkaar naar het leven staan en sommigen zelfs hun toevlucht zoeken tot kannibalisme. Maar waar ‘The Road’ zich voornamelijk richtte op de band tussen vader en zoon en hun zoektocht naar voedsel, gaat het in ‘The Day’ om een meer gewelddadige overlevingsstrijd. Oftewel, om gevechten met kannibalen. En dat blijkt (hier) een stuk minder interessant te zijn. Het helpt ook niet dat ‘The Day’ door de logistieke keuzes en laatste confrontatie in de film steeds meer op die andere inspiratiebron gaat lijken, ‘Night of the Living Dead’, en daarbij wat bleekjes afsteekt. Toch slaagt de regisseur er, met name in de eerste helft van de film, in om flink wat spanning op te bouwen en verrassende elementen te introduceren.
‘The Day’ bevat zoals gezegd wat meer fysieke confrontaties dan ‘The Road’, en voor actiejunkies is dit misschien goed nieuws, maar eigenlijk is de film het meest interessant voordat de ontmoetingen met de kannibalen plaatsvinden. De scènes waarin de “vrienden” over de verlaten vlakte lopen, niet wetend of ze misschien bekeken worden. Of waarin ze een mogelijk verlaten huis betreden en iedere kamer uitkammen uit angst voor aanwezige vijanden. Op deze momenten is spanning voelbaar, terwijl (of omdat) er nog niets gebeurt. Het is de onzekerheid over wat er te verwachten is, of in ieder geval over wanneer iets te verwachten is (want dat er bloeddorstige types aan zitten te komen, is toch vrij zeker in een film als deze), die ervoor zorgt dat je op het puntje van je stoel blijft zitten.
Een andere kracht van ‘The Day’ is het personage van Mary, gespeeld door Ashley Bell, die de krachtigste en interessantste figuur van het hele stel blijkt te zijn. Niet alleen is dit zwijgzame lid van het heldenclubje een stoere ijzervreter, haar achtergrond en identiteit is ook nog eens erg intrigerend. Ze is één van de weinige personages met enige diepte en zorgt ervoor dat ‘The Day’, ondanks zijn gebreken, toch voortdurend kijkbaar blijft.
Want ‘The Day’ heeft zeker gebreken. Zodra de eerste ontmoeting met kannibalen een feit is, loopt de energie en originaliteit langzaam maar zeker uit de film, gaan personages onwaarschijnlijke handelingen verrichten (iemand die doodziek is en vanaf het begin van de film al vooruit strompelt, blijkt bijvoorbeeld ineens vol in strijdmodus de slechteriken te lijf te kunnen gaan), en is er geen strakke focus meer op het lot van onze “vrienden”, maar wil men ook aandacht geven aan het gezichtspunt van de kannibalen. Deze laatste (af)wisseling van focus is in principe een interessante zet, maar de aandacht voor deze wilde figuren die ontsnapt lijken uit het ‘Mad Max’-universum, voegt uiteindelijk nauwelijks iets toe en leidt alleen maar af. Er is even aandacht voor de leider van de kannibalen en zijn relatie met zijn twee jonge kinderen, maar wat hier precies de bedoeling van is, is niet duidelijk. Begrip of sympathie wordt niet gekweekt voor deze figuren en spannender wordt het er ook niet door. Integendeel, bijna.
De gevechten met de kannibalen voldoen maar zijn weinig opzienbarend. Het had ook gescheeld als er meer personages uitgediept waren, zodat de kijker echt om ze zou kunnen geven. Of dat er meer doel, richting, of hoop in hun missie zou zitten, en alles er niet zo hopeloos uit zou zien. Nu is het een kwestie van wachten op het einde, en zelfs indien er gezegevierd wordt, is het niet duidelijk of we daar blij mee kunnen zijn. Gelukkig dat de cast goed werk levert (inclusief “hobbit” Dominic Monaghan) en de toeschouwer toch nog enigszins laat meeleven met de personages. Er blijft hierdoor, tevergeefs als dit vaak is, toch steeds de hoop en wens om meer over deze mensen te weten te komen. Met een verrassender scenario of wat meer spanning en spetterende actie had ‘The Day’ echt wat kunnen worden. Nu is het slechts een middelmatig (sub)genrewerkje met enkele oplevingen.
Bart Rietvink
‘The Day’ verschijnt 28 februari 2013 op DVD en blu-ray.