The Deep Blue Sea (2011)
Regie: Terence Davies | 98 minuten | drama | Acteurs: Rachel Weisz, Tom Hiddleston, Simon Russell Beale, Karl Johnson, Barbara Jefford, Ann Mitchell, Harry Hadden-Paton, Sarah Kants, Jolyon Coy
Het filmverhaal van ‘The Deep Blue Sea’ is een bewerking van een toneelstuk uit 1952 van Terence Rattigan. In de openingsscènes zien we een jonge vrouw die een afscheidsbrief schrijft. Zij woont in een eenvoudig appartement, sluit de ramen en deuren af, zet de gashaard open. Het is Londen, ergens rond het jaar 1950. Haar zelfmoordpoging wordt echter tijdig ontdekt door haar hospita. Dan gaat het verhaal over naar wat voorafging.
Hester (Rachel Weisz) is getrouwd met Sir William Collyer (Simon Russel Beale) en leidt met hem een comfortabel en welgesteld leven in een gegoed milieu. Het is een huwelijk vol sleur, een relatie zonder enige passie. William is rechter, bekleedt een goede maatschappelijke positie. Hun relatie is in feite op niet meer gebaseerd dan genegenheid en geborgenheid.
Hester wordt gepassioneerd verliefd op Freddie (Tom Hiddleston), die in alles het tegenovergestelde is van William. Freddie is een vrolijke flierefluiter die zijn hoogtijdagen had als piloot in The Royal Air Force tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daar teert hij in emotioneel opzicht nog op en daarover kan hij met veel passie en overtuigend innemend vertellen. Freddie raakt de juiste snaar bij Hester die alles op het spel zet. Zij ontdekt emotionele liefde en riskeert alles voor de hevige, diepe passie die zij voelt.
Financiële zekerheid, maatschappelijke en relationele geborgenheid ruilt zij in voor de jonge Freddie die voortdurend op zwart zaad zit. Hij zit veel met zijn vrienden in de pub. Maar met hem kan zij liefde en felle seksuele gevoelens delen. Met haar achtergrond als domineesdochter en met een slechts in juridische termen denkende en aan strenge maatschappelijke conventies gehoorzamende doodsaaie echtgenoot is de breuk compleet. Hij weigert een scheiding en wil haar het leven zuur maken. In latere stadia probeert hij haar terug te winnen en spiegelt haar een bestaan voor waarin haar zondes zijn vergeven en zij haar oude geborgen leven weer kan hervatten.
De culturele wereld van verschil tussen Freddie en Hester leidt in hun relatie tot felle clashes en Freddie’s bindingsangst wordt steeds overheersender in hun relatie.
‘The Deep Blue Sea’ laat met gedegen camerawerk zien met welke pijnlijke maatschappelijke consequenties men in het Engeland van de vroege jaren vijftig uit de vorige eeuw dan werd geconfronteerd, waarbij het verhaal wordt verteld gezien door Hesters ogen. De radicale keuze die zij maakt is voor die tijd schokkend, maar in het huidige tijdsbeeld doodgewoon en passend in de veel onafhankelijker positie van de vrouw.
Tijdens de film is Samuel Barber’s Viool Concert bijna dominant richtinggevend aanwezig. Het acteren is overtuigend, de locaties goed gekozen met prima dialogen zijn goed. In visueel opzicht is er dus weinig aan te merken. De verhaallijn ontvouwt zich bijna tergend langzaam met daarbij nog tussenshots in de ondergrondse en singalongs in de pubs. Op den duur kabbelt het verhaal van ‘The Deep Blue Sea’ min of meer voort. Het kijkt weliswaar aangenaam weg, maar door de weinige dramatiek kan de aandacht wat afglijden. Voor de liefhebbers van een tijdsbeeld van het Engeland uit de jaren vijftig en de toen heersende morele conventies valt er vooral in visueel opzicht voldoende te genieten.
Rob Veerman
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 19 april 2012
DVD- en blu-ray-release: 20 september 2012