The Detonator (2006)
Regie: Po-Chih Leong | 91 minuten | actie, thriller | Acteurs: Wesley Snipes, Silvia Colloca, Tim Dutton, William Hope, Matthew Leitch, Bogdan Uritescu, Warren Derosa, Michael Brandon, Vincenzo Nicoli, Stuart Milligan, Evangelos Grecos, Mihnea Paun, Florian Ghimpu, Tania Popa, Bogdan Farkas, Roxana Andronescu, Serban Celea, Dan Badarau, Dorina Lazar, Emanuel Parvu, Gheorghe Ifrim, Ioan Brancu, Natalie Ester, Cristina Teodorescu, Daniel Pasleaga, Valeriu Tomescu, Gabi Burlacu, Florin Stancu, John Maldea
Wesley Snipes speelt in films meestal zo ongeveer dezelfde rollen: de stoere, koele vechtersbaas die vaak allerlei wijsheden citeert uit ‘The Art of War’ van Sun Tzu. Met een goed geschreven script komt Snipes dan goed uit de verf. Maar in ‘The Detonator’ slaan ze wat dat betreft de plank volledig mis.
Sonni Griffith (Snipes) is een Top Secret Agent die jaagt op de Russische wapenhandelaar Bostanescu (Dutton). Als deze jacht mislukt, wordt hij door de CIA – zijn voormalige werkgever – nog een keer gevraagd om een klus voor hen te klaren. Hij moet Nadia (Colloca) begeleiden naar Amerika en haar beschermen tegen de criminelen die achter haar aan zitten. Deze hebben volgens Nadia haar man vermoord. Zij is zelf ontsnapt met 30 miljoen dollar. De boeven willen dit geld natuurlijk terug en al snel blijken deze ook voor de man te werken die Griffith probeert te pakken.
Natuurlijk is Nadia van het begin af aan verdacht, want in een van de eerste scènes lijkt het er al op dat ze zelf haar man heeft vermoord. Maar Griffith heeft niks in de gaten en leidt haar naar eenzame en verlaten motels in de hoop dat ze daar in alle rust kunnen wachten op de hulp van een vriend waar Griffith op rekent. Gek genoeg wordt hun schuilplaats steeds ontdekt en weten ze elke keer op het nippertje te ontkomen. Er moet dus iemand zijn die hen verraadt. Griffith komt er dan ook achter dat iemand bij de CIA niet te vertrouwen is, hij moet alleen nog uitvinden wie dat is. En natuurlijk moet hij Nadia ondertussen ook nog in de gaten houden.
Het verhaal loopt enerzijds over van voorspelbaarheid, maar is anderszijds weer zo slecht geschreven dat verhaallijnen en plotwendingen zomaar uit de lucht komen vallen. Ineens is iemand bij de CIA niet te vertrouwen, ineens blijkt Nadia’s zoon ontvoerd te zijn door Bostanescu en het einde van de film is zo’n rigoureuze wending, dat het bijna lachwekkend is, want dit maakt bijna alle voorgaande scènes overbodig.
Tel daarbij op dat de special effects amateuristisch zijn en de acteerprestaties van de spelers zo slecht dat zelfs de manier waarop ze lopen niet overtuigt en de teleurstelling is compleet. Het enige lichtpuntje in de film is Snipes. Hoewel continue hetzelfde personage, is hij toch steeds overtuigend als Einzelgänger die in ‘The Detonator’ altijd alleen reist en doden als zijn vak heeft. In deze omgeving komt hij bijna over als een topacteur.
Karin van der Laan