The Directors (2010)

Regie: George Schouten | 76 minuten | muziek, documentaire | Acteurs: Ate de Jong, Dick Maas, Hans Scheepmaker, Peter Warnier, George Schouten, Huub Stapel, Esmé Lammers, Maja van den Broecke, Monique Klemann, Nouchka van Brakel, Leslie Doornik, Dorna van Rouveroy

Een leuk uitgangspunt voor een documentaire, een bandje vol met bekende namen uit de Nederlandse filmindustrie. George Schouten en een paar bevriende regisseurs richtten in 1984 de band The Directors op om, naar eigen zeggen aandacht van de meisjes te krijgen. Dit bonte gezelschap, dat inmiddels alweer vijfentwintig jaar bestaat, komt een keer in de zoveel tijd, wanneer de drukke schema’s het toelaten bij elkaar om muziek te maken. Het vijfentwintigjarige jubileum van deze band was voor bandlid en regisseur George Schouten reden om een documentaire over zijn band te maken. Hij wil dat ze kleur bekennen en daarom wil hij met de band een eigen nummer gaan maken.

‘The Directors’ begint goed: in het begin van de film zie je iedereen bij elkaar komen bij George Schouten thuis. Aan een grote tafel bespreken de bandleden waarom zij bij de band zitten, wat hen bindt en waarom zij al zo lang bij elkaar zijn. Schouten vertelt dat hij een scenario moet hebben voor het maken van deze documentaire om geld te kunnen krijgen. Daarom heeft hij verzonnen dat het tijd is dat de band een eigen nummer gaat maken. Het proces van het maken van dat nummer zou dan meteen de rode draad van deze documentaire moeten worden. Naast deze rode draad zitten er veel interessante stukken in deze documentaire waar de regisseurs praten over hun vak. Er wordt bijvoorbeeld op de set van ‘Sint’ gekeken (heel even wegkijken wanneer Huub Stapel afgeschminkt wordt). En zitten er een hoop leuke fragmenten in waarin je de band in actie ziet door de jaren heen.

Jammer genoeg komt de rode draad van de film, het maken van het eigen nummer, niet helemaal uit de verf. Wanneer de documentaire focust op het proces van het nummer maken, wordt het namelijk echt een stuk minder interessant. George Schouten lijkt ook de enige in de band te zijn die echt enthousiast is over het schrijven van een eigen lied. Het grootste gedeelte van de band lijkt dit uiteindelijk vooral te doen om George een plezier te doen. De desinteresse straalt er in het laatste gedeelte van de film duidelijk vanaf. Daarom eindigt deze verder leuke documentaire toch een beetje met een anticlimax.

Sylvia Bakker