The Driver (1978)
Regie: Walter Hill | 91 minuten | drama, misdaad, thriller | Acteurs: Ryan ONeal, Bruce Dern, Isabelle Adjani, Ronee Blakley, Matt Clark, Felice Orlandi, Joseph Walsh, Rudy Ramos, Denny Macko, Frank Bruno, Will Walker, Sandy Brown Wyeth, Tara King, Richard Carey, Fidel Corona, Victor Gilmour, Nick Dimitri, Bob Minor, Angelo Lamonea, Patrick Burns, Karen Kleiman, Thomas Myers, Bill McConnell, Peter Jason, William Hasley, Allan Graf
‘The Driver’ is een cultfilm over een stoïcijnse man die criminelen veilig op de plaats van bestemming brengt na een overval. Regisseur Walter Hill toont je, zoals vaker in zijn films, hoofdpersonen die buiten de maatschappij lijken te leven. Veel piepende autobanden en levensgevaarlijke achtervolgingsscènes. Onderhoudende film die zich afspeelt in een grimmig, grijs Los Angeles. Chauffeur O’Neal (‘Love Story’) is een man van weinig woorden. Hij laat liever zijn rijkunsten spreken. Ondanks een minimum aan tekst, maakt O’Neal indruk als de enige specialist van LA die de politie keer op keer te slim af is na weer een overval. De eerste minuten van de film zijn tekenend voor de rest van het verhaal. Je kijkt naar een overval, een chauffeur en een aantal getuigen waarvan één een prominente rol gaat spelen.
De beelden doen het werk, dialoog ontbreekt bijna in zijn geheel. Zoals vaker in Hill’s vroege films, zoals ‘The Warriors’, lijkt de hoofdrolspeler niet mee te doen aan het normale, dagelijkse leven. De protagonist leeft in zijn eigen universum waar hij genoeg aan heeft. Hij heeft geen behoefte aan de regelmaat van een normale baan, een vrouw en een leuk huis. Daarnaast is er in ‘Driver’ sprake van jager en gejaagde. De irritante, arrogante rechercheur Dern (‘Silent Running’) zet alles op alles om O’Neal te pakken te krijgen, ook al opereert hij buiten de regels en loyaliteit van zijn collega’s om. O’Neal is voortdurend op de vlucht en verblijft regelmatig in goedkope hotels. Voor iemand die goed betaald krijgt voor zijn werkzaamheden, leidt hij een verdraaid sober leven. Het autorijden lijkt het enige te zijn waar hij goed in is en waar hij energie in stopt.
Het kat-en-muisspel tussen politie en verdachte vindt plaats in de onheilspellende straten en parkeergarages van een metropool. Het grauwe decor draagt bij aan het karakter van ‘Driver’. De hoofdrolspelers vechten hun twisten uit in verlaten parkeergarages en steegjes. De inwoners van de stad gaan door met hun leven en zijn niet geïnteresseerd in wat er zich afspeelt in hun achtertuin. Michael Small’s jazzy synthesizermuziek zorgt voor de juiste toon.
Je kunt kanttekeningen plaatsen bij de inhoud van de film. Uiteindelijk draait het om de vraag of de politie de tot dan toe ongrijpbare, mysterieuze chauffeur in de kladden kan grijpen. De karakterontwikkeling van Dern is interessant. Hij begint als gedegen agent, maar ontpopt zich al ras als een lul eerste klas, die zich beter waant dan zijn collega’s. Volgens Dern zijn ze aan het ploeteren in de eenzame middenmoot van het bestaan. Het karakter van O’Neal is vaag en mysterieus, hetgeen zo blijft gedurende de gehele film. Tot slot is er Adjani (‘La Reine Margot’), die met haar schoonheid de mannenharten op hol brengt. Hoewel haar rol cruciaal is voor zowel Dern als O’Neal, blijft tot aan het einde toe nogal onduidelijk wat haar beweegredenen zijn om te doen wat ze doet. Geld? Wraak?
‘The Driver’ is een aangename film die zich niet te veel bezig houdt met inhoud. Regisseur Hill is het te doen om een ouderwets duel tussen jager en gejaagde. De talloze achtervolgingen door de straten van LA zorgen voor spanning en houden de vaart erin. De hoofdrolspelers bewijzen hun waarde, waarbij de zeer ingetogen rol van O’Neal in het oog springt. En rijden dat hij kan! Wel jammer van de Mercedes die de chauffeur in een ‘testrit’ aan gort rijdt.
Robbert Bitter
Waardering: 3
Bioscooprelease: 8 juni 1978