The Golden Coach – Le carrosse d’or (1953)
Regie: Jean Renoir | 103 minuten | komedie, drama, romantiek | Acteurs: Anna Magnani, Odoardo Spadaro, Nada Fiorelli, Dante, Duncan Lamont, George Higgins, Ralph Truman, Gisella Mathews, Raf De La Torre, Elena Altieri, Paul Campbell, Riccardo Rioli, William Tubbs, Jean Debucourt, Renato Chiantoni, Fedo Keeling, Alfredo Kolner, Lina Marengo, Cecil Mathews, Alfredo Medini, John Pasetti, Juan Pérez, Rino, Giulio Tedeschi
Prachtig geschoten kleurenfilm in Technicolor met een sterke rol van de Italiaanse Anna Magnani in een Engels sprekende rol als de ontembare Camilla, de belangrijkste actrice in het rondreizende theatergezelschap die naar de Nieuwe Wereld reizen om daar op te treden voor de onderkoning van Spanje, de plaatselijke afgezant van de Kroon.
Regisseur Jean Renoir, zoon van de impressionistische schilder, heeft het oog van zijn vader voor schilderachtige taferelen en compositie geërfd, daarbij bekwaam ondersteund door zijn neef Claude Renoir, die het camerawerk voor zijn rekening nam. ‘Le carrossa d’or’ of ‘The Golden Coach’ zoals de film ook wel genoemd wordt, betekent ‘De Gouden Koets’, het nieuwe pronkstuk van de onderkoning, die een prominente plaats inneemt in het verhaal. De kleuren zijn levendig en helder en behoren tot het beste wat Technicolor te bieden geeft.
Anna Magnani is de onmiskenbare ster van de film (naast het kleurgebruik). Als de vurige Camilla weet ze alle mannen in haar omgeving om haar vingers te winden met haar temperament en levenshouding. Hoewel ze meermalen zucht en steunt over het leven, straalt ze de levenslust zelve uit. Ondanks dat ze halverwege de veertig was ten tijde van de productie (te oud naar de meeste Hollywood maatstaven voor een romantische hoofdrol als vrouwe) en geen klassieke schoonheid, is het voorstelbaar dat de mannelijke hoofdrolspelers interesse in haar hebben. Van de trouwe soldaat Felipe (Paul Campbell) en in de kolonie immens populaire stierenvechter Ramón (Riccardo Rioli), die zelfs om haar gunsten duelleren tot de onderkoning zelf, die haar zijn gouden koets cadeau doet, ze zijn alle drie van haar gecharmeerd. Als Magnani op het toneel staat en Italiaanse liederen zingt, houdt ze de aandacht van de camera vast zoals alleen een echte ster dat kan.
Iedereen in de Spaanse kolonie heeft belangstelling voor de koets en niet uit altruïstische motieven. De edelen aan het hof hebben er stuk voor stuk hun begerige ogen op laten vallen. De onderkoning Ferdinand (Duncan Lamont) heeft het rijtuig laten bouwen om indruk te maken op de bevolking en de glorie van Spanje te verbreiden. Wanneer deze aankomt vanuit Europa, blijkt op hetzelfde schip het al genoemde theatergezelschap te bevinden. Aangevoerd door don Antonio (Odoardo Spadaro) houdt de groep zich aan de principes van de “commedia dell’Arte”. De film zelf is opgezet als een voorstelling, met een opgaand doek aan het begin en een
vallend doek aan het slot en ook daarbinnen vindt er weer een voorstelling plaats. Dit licht vervreemdende effect wordt heel aardig uitgewerkt. Helemaal perfect is de film niet. Verschillende rollen zijn dik aangezet en sommige acteurs gedragen zich ook alsof ze op het toneel staan. Bedoeld of niet, storend is dat soms wel een beetje.
Maar al met al een nu wellicht onterecht vergeten film, die een voor een aangenaam gevoel zorgt en regelmatig voor een brede glimlach om het vernuft waarmee ‘Le carrosse d’or’ gemaakt is en de glansrol die Magnani speelt.
Hans Geurts