The Great Waldo Pepper (1975)

Regie: George Roy Hill | 107 minuten | actie, drama, avontuur | Acteurs: Robert Redford, Bo Svenson, Bo Brundin, Susan Sarandon, Geoffrey Lewis, Edward Herrmann, Philip Bruns, Roderick Cook, Kelly Jean Peters, Margot Kidder, Scott Newman, James S. Appleby, Patrick W. Henderson Jr.

Niemand kijkt nu vol verbazing naar de lucht als er een vliegtuig overscheert. Dat was in de vorige eeuw wel anders. Dit besef je als je de film ‘The Great Waldo Pepper’ kijkt. Titelpersonage Waldo Pepper beoefent hierin het zogenaamde ‘barnstormen’. Deze vorm van luchtsport heeft ook daadwerkelijk bestaan in de periode na de Eerste Wereldoorlog. Veel oudstrijders vlogen met hun tweedekkers over boerendorpen heen om in een weiland tegen betaling stunts te vertonen en de inwoners rond te vliegen. Hun doel was om zo hun grootste passie – vliegen – te kunnen blijven uitoefenen.

‘The Great Waldo Pepper’ begint meteen met dit ‘barnstorming’. Je ziet een jongetje; Scooter, enthousiast uit de tuin rennen bij het zien van een laagvliegende gele tweedekker. Scooter achtervolgt het vliegtuig en vindt het weiland waar het toestel landt. Zijn enthousiasme wordt beloond; hij krijgt van piloot Waldo (Robert Redford) een aanbod om gratis mee te vliegen. Maar dan moet hij wel talloze malen keren benzine halen uit het dorp. Waldo heeft namelijk veel benzine nodig voor alle rondvluchten. Na afloop eet Waldo bij Scooters familie thuis en vertelt hen hoe hij in de Eerste Wereldoorlog tegen de Duitser Edward Kessler (Bo Brundin) vocht.

Een dag later wil Waldo ergens anders in Nebraska barnstormen, maar hij stuit op collega stuntvlieger Axel Olsson (Bo Svenson). Waldo is laaiend; Nebraska vormt zíjn werkgebied én Axel pikt nu alle klandizie in. Axel wuift Waldo’s aantijgingen weg en gaat onverlet door met zijn show. Waldo geeft zich echter niet snel gewonnen en zorgt voor een fraaie twist. Een avond later zit Waldo in een bioscoop en ontmoet daar de knappe Mary Beth (Susan Sarandon). Na afloop probeert hij haar te versieren in een café. Waldo’s gladde praatjes lijken te werken tot rivaal Axel verschijnt; hij blijkt de vriend van Mary Beth te zijn. Weer een poos later treffen de stuntvliegers elkaar opnieuw en besluiten hun rivaliteit opzij te zetten. Waldo en Axels samenwerking verloopt met de nodige horten en stoten. Daarbij nemen ze het niet zo nauw met de veiligheid…

De scènes waarin Redford en Svenson elkaar de loef afsteken, zijn vermakelijk. Sarandon doet ook het nodige aan de komische noot voor de film. Maar Sarandon komt iets té geforceerd over in de scène waarin Mary Beth wordt gevraagd om mee te helpen aan een act. Acteurs Redford en Svenson doen het aardig als ‘stoere binken’. Bo Brundin als de Duitser Kessler verbleekt niet in de scènes naast Redford. Hij weet met weinig poeha duidelijk te maken dat er niet te spotten valt met zijn personage.

Qua verhaal is ‘The Great Waldo Pepper’ geen hoogvlieger. De personages in de film zijn daarvoor te oppervlakkig en bij dramatische gebeurtenissen (zoals crashes) zijn de reacties van de betrokkenen nogal stoïcijns. Op het gebied van actie blinkt de film wél uit. Zo zie je Robert Redford koelbloedig over een vliegtuigvleugel wandelen zonder enig reddingsharnas of parachute. Extra opmerkelijk, als je bedenkt dat alle close-up scènes van Redford en collega Svenson daadwerkelijk in de lucht zijn opgenomen én niet in de studio…

‘The Great Waldo Pepper’ laat nog wel veel meer veel hoogstandjes zien qua luchtacrobatiek. Maar de ‘wing walking act’ van Redford is één van de scènes die je bijblijft. De stunts verzachten het magere verhaal rondom piloot Waldo enigszins. Maar toch blijft het zonde dat de filmmakers er niet in zijn geslaagd om het hoge niveau van de vliegstunts ook door te trekken naar het scenario. Want bij de laatste twee minuten crasht de film compleet in elkaar. De conclusie is namelijk allesbehalve zaligmakend. Deze film verdiende een groter én beter einde…

Ans Wijngaarden

Waardering: 3

Bioscooprelease: 23 oktober 1975