The Green Butchers – De grønne slagtere (2003)

Regie: Anders Thomas Jensen | 100 minuten | drama, komedie | Acteurs: Line Kruse, Nikolaj Lie Kaas, Mads Mikkelsen, Nicolas Bro, Aksel Erhardtsen, Bodil Jørgensen, Ole Thestrup, Lily Weiding, Camilla Bendix

Anders Thomas Jensen is ongeveer het beste wat de Deense filmindustrie is overkomen de afgelopen jaren. Voornamelijk als schrijver maar ook als regisseur maakte de Deen met een vaste kliek vooraanstaande Deense acteurs een aantal sterke zwarte komedies met een dramatisch randje. ‘The Green Butchers’ (‘De grønne slagtere’) is Jensens tweede film als regisseur en gaat over twee contactgestoorde slagersknechten die mensenvlees verkopen. Jawel, mensenvlees.

Svend (Mads Mikkelsen) is een neuroot die voortdurend zwelgt in zelfmedelijden en bij de lichtste confrontatie heftig begint te transpireren. Zijn partner Bjarne (Nikolaj Lie Kaas) is zijn tegenpool. Een wietrokende en introverte man die niet veel praat en zijn leven leeft, zonder veel ambitie. Beide werken bij slager Holger die een aanzienlijk status heeft in het dorp dankzij zijn voortreffelijke worstjes. Omdat ze er genoeg van hebben om in Holgers schaduw staan, beginnen de mannen hun eigen zaak, die bekostigd wordt met de levensverzekering van Bjarne’s comateuze broer, die Bjarne voor de gelegenheid laat inslapen.

De openingsdag eindigt in mineur, met nul klanten en een lege kassa. Tot overmaat van ramp komt hun voormalige baas Holger langs en besteld lachend een kilo kipfilet voor zijn dinerparty, bij wijze van uitdaging. De grote twist volgt als Svend per ongeluk hun elektricien opsluit in de koelcel. De volgende dag is de elektricien overleden en in een vlaag van faalangst snijdt Svend de linkervoet van de stijfbevroren arbeider in plakjes en geeft ze mee aan Holger. De ‘kip’ van de Groene Slagers zijn de volgende dag een succes.

Net als in ‘In China They Eat Dogs’ (ook door Jensen geschreven) wordt het geweld komisch gebracht en beginnen de moorden bijna normaal te worden. Hoewel Bjarne in het begin nog enige scrupules heeft, verdwijnen die compleet naarmate de film vordert. Kannibalisme is per definitie geen vrolijk onderwerp, maar Jensen weet het luchtig te brengen en vaak een glimlach te ontlokken. Mikkelsen zet zijn diep trieste karakter zo sterk neer dat je zelfs een beetje medelijden krijgt met de geboren loser.

Jensen weet helaas de spanningsboog niet de hele film vast te houden. Na de sterke twist zakt de film een beetje in door een vrij nutteloze plotontwikkeling die ondergetekende nog niet zal verklappen. Niet dat het aan de cast ligt, die is uitstekend. Zowel Kaas als Mikkelsen hebben al in voorgaande films bewezen over een grote flexibiliteit te beschikken: Van angstaanjagend karakter tot vreemd, grappig of nonchalant. Gelukkig heeft ‘The Green Butchers’ een mooie klapper op het einde die de film afsluit in de toon waarin hij begon. Deze Deen is uiteindelijk het kijken waard, en misschien net als de vermeende smaak van een menselijke linkervoet; een beetje vreemd, maar wel lekker.

Caspar Kraaijpoel

Waardering: 3.5