The Grinch-Dr. Seuss’ How the Grinch Stole Christmas (2000)
Regie: Ron Howard | 105 minuten | komedie, familie, fantasie | Acteurs: Jim Carrey, Taylor Momsen, Jeffrey Tambor, Christine Baranski, Bill Irwin, Molly Shannon, Clint Howard, Josh Ryan Evans, Mindy Sterling, Rachel Winfree, Rance Howard, Jeremy Howard, T.J. Thyne, Lacey Kohl, Nadja Pionilla, Jim Meskimen, Michael Dahlen, David Costabile, Mary Stein, James Ritz, Deep Roy, Jessica Sara, Mason Lucero, Ben Bookbinder, Michaela Gallo, Verne Troyer, Bryce Dallas Howard, Anthony Hopkins
Dr. Seuss was een bekende kinderboekenschrijver, wiens fantasievolle boeken meerdere keren verfilmd werden. Niet zo vreemd: zijn ‘The Cat in the Hat’ bijvoorbeeld zorgde er voor dat veel, vooral Amerikaanse, kinderen leerden lezen en de illustraties van zijn boeken zijn prachtig. Theodor Seuss Geisel, de echte naam van Dr. Seuss, bezat het zeldzame talent om wonderbaarlijke werelden te creëren, die dankzij hun tijdloosheid generaties blijven aanspreken. ‘How the Grinch Stole Christmas’ werd in 1957 uitgebracht. Het succesvolle boek leverde binnen tien jaar na publicatie al een tot op heden nog steeds geliefde tekenfilm op (1966, 26 minuten). In 2000 kwam Imagine Entertainment met een variant voor de huidige generatie. Het verhaal werd opgerekt tot speelfilmlengte. De betrouwbare, risicomijdende regisseur Ron Howard weet de magie van het boek jammer genoeg niet naar het witte doek te toveren.
In een sneeuwvlokje woont een erg klein volkje in het dorpje Whoville. Deze bewoners heten Who’s en het is een vriendelijk en vrolijk ras. Zij lijken op mensen, maar hebben rare kapsels en gekke gezichten, met snuitjes in plaats van neuzen. De Who’s zijn dol op Kerstmis. Centraal staat het gezin Lou Who, vader Lou Lou Who (Bill Irwin) is werkzaam bij het postkantoor en is dus druk met de verdeling van alle kerstpost, moeder Betty Lou Who (Molly Shannon) is vastbesloten dit jaar de prijs te winnen voor de mooiste kerstverlichting en dan moeten er ook nog kerstcadeautjes voor iedereen aangeschaft worden. Dochtertje Cindy Lou Who (Taylor Momsen) heeft zo haar bedenkingen over het aanstaande grote feest. Ze vraagt zich af waar Kerstmis nu eigenlijk voor staat en of al die cadeaus nu wel noodzakelijk zijn. Wanneer zij in het postkantoor de boosaardige Grinch tegenkomt, waarover iedereen kwaad spreekt, heeft ze het gevoel dat er meer achter zijn gezuurpruim steekt en gaat ze op onderzoek uit. Ze komt er achter waarom de Grinch zo’n hekel aan Kerstmis heeft en besluit er voor te zorgen dat hij mee gaat doen aan de feestelijkheden in het dorpje.
Jim Carrey is nauwelijks te herkennen onder alle groene make-up, maar zijn fysieke acteerprestaties zijn desalniettemin indrukwekkend. Hij springt, danst en haalt malle capriolen uit dat het een lieve lust is en zelfs zijn gekke bekkentrekkerij ontbreekt niet. Carrey is bijvoorbeeld verrukkelijk in de scène waarin hij maar niet kan besluiten of hij op Cindy Lou’s uitnodiging in zal gaan. Carreys vertolking is een van de belangrijkste redenen om de film te gaan zien, maar zijn bijdrage weet de film niet te redden. ‘How the Grinch Stole Christmas’ is niet de Kerstklassieker geworden die de filmmakers voor ogen hadden. Dr. Seuss heeft naar verluidt tot zijn dood elke filmmaker die de rechten van het boek wilde gebruiken voor het maken van een live action productie van zijn geliefde boek geweigerd. Je zou willen dat hij was blijven leven of dat zijn erven in ieder geval niet voor het grote geld zouden zijn gegaan, want er is –op Jim Carrey na – niet zo heel veel om de film aan te bevelen. Hoe prachtig verzorgd het dorpje er ook uit ziet, hoe komisch (of is bizar het goede woord?) het uiterlijk van de Who’s ook is; nergens word je de wereld ingetrokken, zoals dat bij bijvoorbeeld de prachtige animatiefilm ‘Horton Hears a Who’ (2008), dat eveneens gebaseerd is op een boek van Dr. Seuss, en zich ook afspeelt in Whoville, wel lukt. De personages zijn niet innemend genoeg, maar komen over als nare en materialistische monsters. Cindy Lou mag dan op papier wel een hart van goud hebben, Taylor Momsen is niet meer dan een schattig blond meisje en als actrice én filmpersonage volkomen inwisselbaar, omdat zij alleen dient als plotmechanisme.
Daarnaast zorgt de achtergrond van de Grinch die aan het originele verhaal gebreid is voor een irritante, uitleggerige toon. De verklaring voor zijn gedrag komt dan ook nog eens veel te vroeg, waarschijnlijk om sympathie voor het groene harige wezen op te wekken, wat deels wel lukt, maar het neemt een groot deel van de spanning weg. Alles bij elkaar opgeteld is ‘How the Grinch Stole Christmas’ geen feelgood Kerstfilm, maar een sombere en onnodige hervertelling van de klassieker van Dr. Seuss. Hoewel de kijkwijzerclassificatie “Alle leeftijden” aangeeft, is de film door die zwartgallige sfeer en diverse spannende momenten niet geschikt voor jonge kijkers.
Monica Meijer
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 30 november 2000