The Gringo (2018)
Regie: Nash Edgerton | 111 minuten | actie, komedie | Acteurs: Joel Edgerton, Charlize Theron, David Oyelowo, Thandie Newton, Bashir Salahuddin, Glenn Kubota, Melonie Diaz, Amanda Seyfried, Harry Treadaway, Theo Taplitz, Paris Jackson, Yul Vazquez, Hernán Mendoza, Hector Kotsifakis
Je hebt van die films die op papier hilarisch of in ieder geval eigenzinnig lijken maar waarbij bijna niets uit de verf komt. Je raadt het al: ‘The Gringo’ is zo’n film. Het misdaadverhaaltje over harteloze zakenman Richard Rusk (Joel Edgerton) die samen met zijn partner Elaine Markinson (Charlize Theron) hun sukkelige werknemer Harold (David Oyelowo) eruit probeert te werken, waarna deze een plannetje bedenkt om ze terug te pakken, is verrassend tandeloos en weinig opwindend. Ja, er komen wat ongure misdadigers in voor en er worden mensen zonder pardon vermoord, maar bijna geen enkel verhaallijntje is voorzien van een bevredigende spanningsboog. Nu kun je zeggen dat het vooral om de humor gaat, maar geslaagde komische scènes moet je helaas ook met een lampje zoeken.
Het is ook zonde van het geld dat aan verschillende grote sterren is uitgegeven. Op basis van de aanwezigheid van Thandie Newton, Amanda Seyfried en vooral Charlize Theron zou je verwachten dat er enige kwaliteit te aanschouwen valt, maar dat valt vies tegen. Theron weet met vrijwel elke rol wel raad, maar met komedie blijkt ze niet zoveel te kunnen. (Maar misschien ligt het aan het personage, in enkele afleveringen van de serie ‘Arrested Development’ ging het nog best aardig.) Het is hier vlees noch visch. Als femme fatale is ze te plat in haar benadering en heeft haar verhaallijn te weinig inhoud; en als komisch karakter is ze te onverschillig en onhebbelijk.
Joel Edgerton is niet slecht in de rol van calculerende, onsympathieke en racistische zakenman, maar ook hij heeft te weinig om mee te werken. Eigenlijk weet alleen David Oyelowo, die Martin Luther King Jr. speelde in ‘Selma’, nog regelmatig de juiste snaar te raken in zijn sympathieke underdog-rol. Maar zelfs hij kan de film niet redden.
De scène waarin we zien hoe Harold heel daadkrachtig zijn bazen geld op wil laten hoesten door zijn eigen ontvoering in scène te zetten, is leuk knullig en hysterisch geacteerd en bereikt als een van de weinige scènes de toon die de film als geheel lijkt te willen nastreven: komisch, maf, en een beetje gevaarlijk. Ook Sharlto Copley, die we kennen uit het originele ‘District 9’, weet op dezelfde golflengte te opereren als Oyelowo en hun scènes samen hebben een aantrekkelijke energie.
Verder is ‘The Gringo’ eigenlijk maar een saaie zit. Net wanneer je denkt dat er spannend, sappig, komisch, prikkelend verhaallijntje aan zit te komen, wordt hij afgebroken net op het moment dat het interessant wordt. Elaine die met haar ‘charmes’ zakenpartners probeert te overtuigen of de explosieve driehoeksverhouding die ontstaat tussen haar, Richard en zijn andere minnares, zijn allemaal slechts plagerijtjes. Maar ook de ontwikkeling van een cannabispil of de zaken die gedaan moeten worden met levensgevaarlijke criminelen (vooral de ‘black panther’) wordt vrijwel niets mee gedaan. Bijna alles is voorspel zonder bevredigend gevolg of einde. En als dan ook de individuele scènes en karakters vaak te wensen overlaten, is er te weinig voor de kijker om zich aan vast te houden.
Bart Rietvink
Waardering: 2
Bioscooprelease: 22 maart 2018
DVD- en blu-ray-release: 11 september 2018