The Groomsmen (2006)

Regie: Edward Burns | 98 minuten | drama, komedie, romantiek, muziek | Acteurs: Edward Burns, Donal Logue, Jay Mohr, John Leguizamo, Matthew Lillard, Shari Albert, Spencer Fox, John Russo, Heather Burns, Marion McCorry, Jessica Capshaw, Brittany Murphy, Joe Pistone, John F. O’Donohue, Arthur J. Nascarella, Jaime Tirelli, Kevin Kash, Catharine Bolz, Amy Leonard, Tito Ruiz, Joseph O’Keefe

Ken je die films? Wijvenfilms voor mannen? ‘The Brothers McMullen’, ‘Beautiful Girls’, ‘Diner’, zo’n soort film. Geen moord en doodslag, geen (of bescheiden) seks, geen extremiteiten. Een verhaal met, door en voor dertigers. Zo’n film is ‘The Groomsmen’. We zien mannen (en vrouwen) van vlees en bloed, die nadenken over het leven en die hun problemen onder ogen zien en elkaar helpen. Hoewel ze soms een lesje hier en daar te leren hebben, komt het altijd wel min of meer goed en dat allemaal zonder bloedvergieten. The Ultimate American Dream, of in ieder geval: hoe hij zou kunnen en moeten zijn.

Edward Burns, die met ‘The Brothers McMullen’ de Special Jury Price won op het Sundance filmfestival, is de koning van het genre. Hij is ook geknipt voor de rol van Paulie, een gewone jongen met een gewoon leven, die op het punt staat te gaan trouwen, maar opziet tegen de verantwoordelijkheden die komen gaan. De vier andere mannen, onder wie zijn broer, staan eigenlijk allemaal wat extremer in het leven. Zijn broer is een hoerenloper en behoorlijk onredelijk af en toe, hij raadt Paulie zelfs af te trouwen. Een andere vriend blijkt homo, weer een ander is een flapuit met een klein hartje die nog bij zijn vader woont en zijn ex maar niet vergeten kan. De vierde vriend is allang vader en geniet er met volle teugen van. Juist door op te gaan in hun problemen en er met elkaar over te praten helpt ieder elkaar en komen ze er samen uit.

Edward heeft gelijk, dit is de echte Amerikaanse droom. Maar levert het een goede film op? Best wel, hoor. Dertien in een dozijn en erg Amerikaans, dat wel. Maar er wordt lekker gespeeld, iedereen is getypecast als zichzelf en dat werkt. De conflicten zijn reëel en plausibel, hoewel nooit té heftig en de oplossingen vinden allemaal plaats binnen het tijdsbestek van de film, wat mooi uitkomt! Natuurlijk niet helemaal realistisch, maar wel prettig om naar te kijken. Af en toe valt er wat te lachen, misschien zelfs een traantje weg te pinken. Geen overdreven sentiment, maar ook geen catharsis, of nou ja, misschien een beetje.

Verder ook geen cinematografische hoogstandjes, maar onderhoudend materiaal; en passant valt er ook nog wat te leren. De film focust zich echt op de week vóór de bruiloft, die slechts in de laatste minuten, als een homevideo, in vogelvlucht aan bod komt. Geen klef bruiloftsgedoe dus, een pluspunt. ‘The Groomsmen’ is een feest der herkenning voor de geëmancipeerde dertiger van nu en een onderhoudende les voor de rest. Dus dertigers, zeg maar: “Dankjewel Edward Burns!”

Arjen Dijkstra