The Guardian (2006)

Regie: Andrew Davis | 139 minuten | actie, drama, avontuur | Acteurs: Kevin Costner, Ashton Kutcher, Sela Ward, Melissa Sagemiller, Clancy Brown, Omari Hardwick, Alex Daniels, Adam Peña, Joe Arquette, Keith Sweitzer, John Heard, Brian Geraghty, Dulé Hill, Shelby Fenner, Michael Rady, Peter Gail, Brian Wade, Benny Ciaramello, Travis Willingham, Tilky Jones, Megan Melgaard, Scott Mueller, Damon Lipari    

Oh jee, het was weer tijd voor een film die de heldenstatus van een bepaald beroep bevestigt. Na de brandweer, politie, dokters, piloten en mijnwerkers is het nu de beurt aan de kustwacht. Niet geheel onterecht trouwens, want als we één ding leren van ‘The Guardian’ is dat reddingszwemmers een verdomd zwaar beroep hebben. Regisseur Andrew Davis, die ‘furore’ maakte met een aantal Steven Seagal vehikels, staat aan het roer en krijgt het voor elkaar een degelijke film neer te zetten. Ben Randall (Kevin Costner) is een ervaren reddingszwemmer die talloze levens heeft gered in het ijskoude water in Kodiak, Alaska. Tijdens een nachtelijke missie verliest hij zijn hele team en blijft achter als een gebroken man. Hij krijgt de keuze om een groep kadetten op de ‘A’ academy, een school voor reddingszwemmers, te trainen en grijpt deze morsend aan.

In zijn groep zit Jake Fisher (Ashton Kutcher) die barst van de potentie, maar nog van niet de juiste instelling. Randall onderwerpt de knapen aan Spartaans trainingsschema terwijl hij stoere verhalen ophangt hoe het is om een échte reddingszwemmer te zijn. Zijn onorthodoxe methodes zorgen ondertussen voor opgetrokken wenkbrauwen bij de leiding van de school, om nog maar eens de bevestigen wat een bink Randall is. Laat vooropgesteld staan dat ‘The Guardian’ zich van ontzettend veel kaas bedient. Het script heeft duidelijk lak aan het ontwijken van clichés en maakt dit pijnlijk duidelijk: De getergde oude held, het bijdehante talentje met dito liefje, de ‘laatste’ missie en een dozijn stoere oneliners blijven ons niet bespaard. Grootste kink in de kabel is Kutcher die gewoon niet weet te overtuigen. Kutcher heeft de afgelopen jaren meerdere malen de kans gekregen om zich ook in serieuze rollen te ontwikkelen. Dit is hem nog nooit gelukt en lukt nu ook niet.

Tijdens een scène waarin Randall en Fisher hun haat-liefde relatie loslaten en richting een vriendschap gaan komt Randall achter een belangrijke gebeurtenis in Fishers leven. Kutcher moet hier zwaar geëmotioneerd raken en doet daadwerkelijk zijn best maar komt toch hopeloos ongeloofwaardig over. De woorden die zijn karakter spreekt lopen over van moed en overtuiging, maar zijn lichaamstaal en gezicht blijven teleurstellend stijf. De scènes waarin er daadwerkelijk mensen gered worden bieden de meeste spanning. Het race-tegen-de-klok-gevoel is pakkend en de effecten zijn ruim voldoende. Erg toevallig is wel dat tot drie keer toe de kustwacht helikopters te weinig kerosine hebben om rustig hun zwemmers en drenkelingen uit het water te halen. Bovendien schijnt het altijd noodweer te zijn op de Barentszee.

‘The Guardian’ is een all-American heldenfilm die nooit piekt maar ook niet verveelt. De lange speelduur is opvallend genoeg niet zo storend, de dialogen en Kutcher des de meer. Aan het eind begint het beroep reddingszwemmer bijna mythische vormen aan te nemen, nogal overdreven voor de nuchtere kijker maar het past bij de film. Op een zondag kijken en gelijk vergeten.

Caspar Kraaijpoel

Waardering: 3