The Happytime Murders (2018)

Recensie The Happytime Murders CinemagazineRegie: Brian Henson | 91 minuten | actie, komedie | Acteurs: Melissa McCarthy, Elizabeth Banks, Maya Rudolph, Leslie David Baker, Joel McHale, Cynthy Wu, Michael McDonald, Mitch Silpa, Hemky Madera, Brekkan Spens, Ryan Tran, Fortune Feimster

Het zal de makers niet slecht zijn uitgekomen: het verschijnen van de trailer van ‘The Happytime Murders’ wekte zoveel weerstand op dat het uiteindelijk zelfs zou leiden tot een rechtszaak, aangespannen door de productiemaatschappij achter ‘Sesame Street’ (bij ons bekend als ‘Sesamstraat). Reden: de gewelddadige en grove manier waarop de draak werd gestoken met de Sesamstraat-achtige poppen en de tagline van de film (‘No Sesame. All Street’). De productiemaatschappij wist de rechtszaak uiteindelijk niet te winnen, waardoor de makers als dubbele winnaar uit de strijd kwamen gezien de extra publiciteit die de controverse opleverde. Maar is ‘The Happytime Murders’ de ophef überhaupt waard geweest? Het eindresultaat lijkt te bevestigen dat de productiemaatschappij haar geld beter aan iets anders dan een rechtszaak had kunnen besteden.

‘The Happytime Murders’ laat zich het best omschrijven als een buddy cop-komedie tussen pop en privé-detective Phil Philips (met de stem van Bill Barretta) en de grofgebekte rechercheur Edwards (Melissa McCarthy). Als je al van een plot kunt spreken, draait het hier om een seriemoordenaar die een hekel heeft aan poppen en besluit ze stuk voor stuk uit te moorden. Het lijntje dat de moorden aan elkaar lijkt te verbinden is een oude televisieshow, ‘The Happytime Gang’, waarin een groep poppen centraal stond in samenwerking met Phils ex-vriendin Jenny (Elizabeth Banks in een nauwelijks noemenswaardige bijrol). Als alle sporen naar Phil wijzen, is het aan hem en Edwards om tegen wil en dank samen te werken en zijn onschuld te bewijzen.

Dat ‘The Happytime Murders’ het niet van een uitdagend plot moet hebben, is wel duidelijk. De plot heeft bijzonder weinig om het lijf en laat ergens halverwege de dan nog enigszins aanwezige logica compleet varen. Omdat je de meeste plotwendingen dan ook wel een uur van tevoren aan ziet komen, wordt de film heel erg afhankelijk van de grapdichtheid. Hoewel de film nog enigszins aardig uit de startblokken komt, zakt de humor al snel terug naar een tamelijk treurig niveau. De originele en geslaagde grappen zijn héél ver te zoeken en het algemene niveau van de film wordt prima samengevat in een ellenlange ‘seksscène’ tussen twee poppen die eindigt met een lange ejaculatiescène. Indien je hierom kunt lachen zul je best kunnen genieten van ‘The Happytime Murders’. Logischer is dat je het waarschijnlijk opgeeft na een halfuur.

Ergens onder het oppervlak ging vermoedelijk best een lekker grove film schuil, maar in ‘The Happytime Murders’ komt het geheel nooit boven een vervelend kinderachtige flauwheid uit. De film wordt nog enigszins bij elkaar gehouden door Melissa McCarthy, hier zeker niet op haar best, maar van nature grappig genoeg om zelfs hier nog een paar momenten de show te stelen. ‘The Happytime Murders’ is vooral een tomeloze aaneenschakeling van flauwe lach-of-ik-schiet-grappen en kampt met een veel te wankel plot. En die ‘Basic Instinct’-parodie kunnen we zo onderhand ook wel dromen.

Als dit alles is wat regisseur Brian Henson (‘The Muppet Christmas Carol’) uit het gegeven van een grove buddy cop-film met een pop en Melissa McCarthy kan halen, is het eindresultaat bijzonder armoedig. Een anarchistische, maffe poppenkomedie had geweldig leuk uit kunnen pakken indien er een flinke scheut zwarte humor doorheen was gegooid, maar is nu niet meer dan een vervelend niemendalletje geworden.

Alex Mazereeuw

Waardering: 1.5

Bioscooprelease: 23 augustus 2018
DVD- en blu-ray-release: 22 januari 2019