The Hollow Child (2017)

Recensie The Hollow Child CinemagazineRegie: Jeremy Lutter | 92 minuten | drama, horror | Acteurs: Jessica McLeod, Hannah Cheramy, John Emmet Tracy, Jana Mitsoula, Genevieve Buechner, Connor Stanhope, Johannah Newmarch, Craig March, Mamie Laverock, Laiken Laverock, Camille Atebe, Yvette Dudley-Neuman, Trevor Lerner

‘The Hollow Child’ is een verhaal over een bovennatuurlijk wezen dat een familielid, na een korte verdwijning, heeft vervangen. De scenarist, Ben Rollo, was geïnspireerd dit verhaal te schrijven nadat hij een krantenbericht had gelezen over een Ierse familie die was veroordeeld voor het martelen en vermoorden van een familielid van wie ze dachten dat het niet de persoon was die het zou moeten zijn. Jeremy Lutter, de regisseur en goede vriend van Ben Rollo, vond het interessant het thema te onderzoeken waarbij een familielid, na een verdwijning, terugkomt maar niet meer dezelfde persoon is. In combinatie met de beboste Canadese westkust, waar de scenarist is opgegroeid, is ‘The Hollow Child’ een verhaal over donkere wouden, zingende wezens en een adoptiekind dat zichzelf probeert te redden van een teleurstelling.

Samantha (Jessica McLeod) is een tiener, een skater en een adoptiekind dat haar plaats in een nieuw gezin probeert te vinden. Echter, ze heeft hier niet al teveel hoop voor. Alhoewel haar adoptiemoeder, Liz (Jana Mitsoula) er alles aan doet om haar bij het gezin te betrekken, ondervindt ze veel weerstand van haar adoptievader Garrett (John Emmet Tracy). Haar adoptiezusje, Olivia (Hannah Cheramy), behandelt haar wel als een echte zus en loopt daarom ook steeds, soms tot grote irritatie van Samantha, achter haar aan. Wanneer Liz tegen Samantha zegt dat ze van haar houdt en het beste met haar voorheeft, begint het tot Samantha door te dringen dat ze een kans maakt een volwaardig leven in dit gezin te leiden. Echter, haar hoop vervliegt wanneer Olivia verdwijnt.

Samantha en haar skater-vriendin Emily (Genevieve Buechner), doen wat alle tienermeisjes doen in saaie dorpen: blowen en drinken in vervallen houten huisjes. Samantha, die de verantwoordelijkheid heeft Olivia, na school, naar huis te begeleiden, stuurt Olivia op een dag alleen huiswaarts zodat ze met Emily haar plan kan trekken. Echter, de weg naar huis is via een groot en donker bos waar, dertig jaar geleden, een meisje is verdwenen. Wanneer Samantha later thuis komt, is Olivia zoek en markeert dit het begin van de nachtmerrie waar de familie en Samantha in gestort worden.

Samantha krijgt natuurlijk de schuld in de schoenen geschoven. Wanneer, na een uitgebreide maar vergeefse zoektocht, Olivia na een paar dagen uit het bos komt gewandeld is iedereen blij en opgelucht. Echter, Olivia, eerst een lief en zachtaardig meisje met schattige vlechten, martelt nu honden en geniet van bloederige films. Samantha is enige persoon die doorheeft dat er iets fundamenteels mis is met Olivia en ze gaat op onderzoek uit. Zo stuit ze op een drama dat zich dertig jaar geleden in het bos heeft voltrokken en direct gerelateerd is aan de veranderingen die ze in Olivia ziet.

‘The Hollow Child’ vervalt jammer genoeg in clichés die we nu alleen maar tegenkomen in goedkope horror-flicks. Een goed voorbeeld zijn de grote hoeveelheden mist in de bossen, rondom het huis en soms in de slaapkamer. Tel hierbij krassende kraaien, huilende wolven, wuivende gordijnen en een gekke vrouw op en je hebt een pijnlijk standaard model zonder een greintje verrassing en verwondering. Ook zijn sommige scènes slordig in elkaar gezet waardoor deze het verhaal forceren. Het is ook niet altijd duidelijk waarom mensen zich op bepaalde manieren gedragen zoals bijvoorbeeld Samantha die zichzelf met een schaar in haar arm mutileert zonder dat duidelijk wordt wat, in het verleden, haar hiertoe aanzet.

Van alle acteurs is Jessica McLeod het meest overtuigend in haar rol van adoptiekind. Dit is dan ook het sterkste aspect van dit verhaal: hoe adoptiekinderen met de onzekerheden van adoptiefamilies omgaan en hoe afwijzing als het zwaard van Damocles over hun hoofden hangt. Alhoewel het spectrum aan getoonde emoties redelijk smal is, voelen we de verlorenheid en teleurstelling wanneer Garrett haar zegt dat de adoptie een grote vergissing was. Het acteerwerk van de andere acteurs, daarentegen, is te geregisseerd en houterig.

‘The Hollow Child’ is een gemiste kans te duiken in de psychologie van hoe een familie omgaat met een kind dat niet meer dat kind is. Het zou interessant geweest zijn deze groepsdynamiek verder uit te diepen en te combineren met de al sterke aanwezigheid van Samantha als adoptiekind die er alles aan moet doen de gratie van haar adoptieouders terug te winnen. In plaats daarvan vervalt ‘The Hollow Child’ in horrorclichés waar niemand op zit te wachten en het verhaal niet ten goede komen.

Gerold Kort

Waardering: 2

VOD-release: 3 januari 2019
DVD-release: 3 januari 2019