The Hunger Games: The Ballad of Songbirds & Snakes (2023)

Regie: Francis Lawrence | 158 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Tom Blyth, Rachel Zegler, Viola Davis, Peter Dinklage, Hunter Schafer, Jason Schwartzman, Dexter Sol Ansell, Rosa Gotzler, Ashley Liao, Athena Strates, Joshua Kantara, Amélie Hoeferle, Kaitlyn Akinpelumi, Florian Burgkart, Ayomide Adegun, Aaron Finn Schultz, Max Raphael, Mekyas Mulugeta, Yalany Marschner, Serena Oexle, Emma Frieda Brüggler, Anni Baumann

Prequels zien we in elke franchise wel voorbij komen. Marvel, Star Wars, Pixar, Harry Potter en Transformers zijn allemaal voorbeelden van bekende filmreeksen die voorzien werden van een of meerdere prequels. Ook de populaire wereld van The Hunger Games schaart zich nu in dit lijstje. Hoe verhoudt deze prequel zich tegen de originele films met Jennifer Lawrence?
In ‘The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes’ volgen we Coriolanus Snow (Tom Blyth) 64 jaar terug in de tijd, voordat hij de strenge heerser van Panem is. De oorlog is net voorbij en samen met zijn nichtje Tigris (Hunter Schafer) probeert hij zijn hoofd boven water te houden in lastige tijden. Hij studeert aan het prestigieuze The Academy in het Capitool, waar de tiende editie van de welbekende Hunger Games in aantocht zijn.

Het is de eerste keer dat er mentors aan te pas komen, en Coriolanus krijgt de bedenkelijke eer om Lucy Gray Baird (Rachel Zegler) te begeleiden. Zij is een tribuut uit het Twaalfde District, wat bekend staat als het afvoerputje van Panem. Met de Plinth Prize in het verschiet is Coriolanus er veel aan gelegen het meisje de overwinning te bezorgen. Het wordt een weg met horten en stoten, maar de twee lijken het beter te kunnen vinden met elkaar dan ze van tevoren hadden gedacht.

‘The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes’ is opgedeeld in drie gedeeltes: The Mentor, The Prize en The Peacekeeper. In het eerste gedeelte leren we Coriolanus Snow kennen als mens. Het wordt duidelijk uit wat voor nest hij komt en hoe zijn tijd op school verloopt. In het tweede deel duiken we in de bloederige Spelen in de arena en in de slotakte zien we de tijd kort na deze Spelen.

In deze drie aktes zien we Tom Blyths karakter steeds meer veranderen. Voor liefhebbers van de eerdere ‘The Hunger Games’-films is het geen onbekend verhaal dat Coriolanus Snow een tyrannieke leider is die zich kan meten met de ergste dictators uit de werkelijke wereld. Je weet op voorhand dus al waar het naartoe gaat in ‘The Ballad of Songbirds and Snakes’, maar het is een fascinerend schouwspel om naar te kijken. Dat heeft veel te maken met acteur Tom Blyth, een fris gezicht dat Jennifer Lawrence al snel doet vergeten. Zijn karakter en zijn intrinsieke motivatie zijn erg boeiend. De flegmatieke manier waarop Blyth de overgang tussen een zachtaardige jongeman enerzijds en een duistere jongeman anderzijds laat zien, is indrukwekkend te noemen. Er zijn momenten in de film die cruciaal zijn voor zijn vileine gedrag in de voorgaande films.

Dit karakter spat van het beeldscherm af, evenals de altijd geweldige Viola Davis in de rol van Dr. Volumnia Gaul. Peter Dinklage als de immer benevelde decaan geeft een beetje dezelfde stemming af zoals hij dat in ‘Game of Thrones’ zo weergaloos deed. Jason Schwartzman is in de eerste twee gedeeltes verantwoordelijk voor het komische gedeelte, dat soms erg welkom is tussen alle zware thematiek. Hunter Schafer en Josh Andrés Rivera bewijzen wederom getalenteerde acteurs te zijn die een mooie toekomst te wachten staat.

Dan rest nog Rachel Zegler, die in ‘West Side Story’ van Steven Spielberg fenomenaal was. In ‘The Ballad of Songbirds and Snakes’ lijkt zij de enige stoorzender. Ze hebben er namelijk voor gekozen om haar in heel veel scènes te laten zingen. Dit wekt op den duur irritatie op. Haar stem klinkt als een klok, maar in deze Hunger Games-film voelt het ontzettend misplaatst. Daarbij komt dat haar karakter overdreven theatraal overkomt. De chemie met Tom Blyth is aanwezig, maar daar blijft het helaas bij. Ze heeft wel degelijk talent, maar niet voor een film als deze.

De wijze waarop het dystopische Panem gevisualiseerd is, is een lust voor het oog. Je wordt onmiddellijk meegetrokken in een immersieve wereld die eigenlijk heel grauw en wreed voelt. De arena voor de Hunger Games zelf voelt minder grotesk aan als voorheen, maar dat is logisch als je in ogenschouw neemt dat dit pas de tiende editie is. De bombastische score van James Newton Howard en de uitmuntende kledingkeuzes maken van ‘The Ballad of Songbirds and Snakes’ een waar spektakelstuk dat het best tot zijn recht komt in de bioscoop.

In essentie is het een verhaal over hoe een goedzak verandert in een slechterik. Dit is steevast een ingrediënt voor een film die interessant is. Als prequel is ‘The Ballad of Songbirds and Snakes’ dan ook overduidelijk geslaagd. Sterker nog, het is de beste film die de The Hunger Games-franchise ons gebracht heeft.

Sjoerd Crins

Waardering: 4

Bioscooprelease: 16 november 2023