The Innocents (1961)

Regie: Jack Clayton | 100 minuten | horror, thriller | Acteurs: Deborah Kerr, Peter Wyngarde, Megs Jenkins, Michael Redgrave, Martin Stephens, Pamela Franklin, Clytie Jessop, Isla Cameron

De klassieker ‘The Innocents’ uit 1961 vormde een bron van inspiratie voor films, waaronder ‘El Orfanato’ (2008) en ‘The Others’ (2001). ‘The Innocents’ zelf is gebaseerd op het alom bekende Victoriaanse boek “The Turn of the Screw” van Henry James. Hierin zijn de suggestie en de eigen fantasie belangrijk er dan dat er daadwerkelijk iets ‘engs’ plaatsvindt.

De wat onervaren gouvernante Miss Giddens (Deborah Kerr) vertrekt naar Bly House, om daar de jonge Flora (Pamela Franklin) op te voeden. Haar oudere broer Miles (Martin Stephens) zit in een internaat en komt niet zo vaak thuis. Totdat Miss Giddens voor een verrassing staat: Miles is van school gestuurd, omdat hij een slechte invloed zou hebben op medeleerlingen. Eerst gelooft ze er niks van, hoe kan de charmante – hoewel misschien toch een beetje vreemde – Miles nou zo gemeen zijn? Maar dan ziet ze steeds vaker enge verschijningen en begint ze te twijfelen aan de onschuld van de kinderen. De kinderen zien het echter totaal anders. Wie spreekt de waarheid?

Deborah Kerr is een uitstekende Miss Giddens. Een moeilijke rol, want het draait immers vooral om haar, maar Kerr draagt de film goed. Ze wordt bijgestaan door twee kind-acteurs die het er ook prima vanaf brengen. Vooral de jonge Martin Stephens zet een creepy Miles neer die je niet zou willen tegenkomen als gouvernante (laat staan moeder) zijnde…

‘The Innocents’ is geheel in het zwart-wit, en hoewel dat nogal ouderwets aan doet – maar wat wil je voor een film uit 1961 – is het geen minpunt. De donkere tinten werken mee aan het creëren van een sinistere wereld waarin fictie en werkelijkheid maar moeilijk te scheiden zijn: de wereld die Henry James in 1898 schiep en die nu nog steeds tot de verbeelding spreekt.

Het verschil tussen het origineel en de film is dat de film open staat voor meerdere interpretaties dan simpel de onbetwiste aanwezigheid van geesten. ‘The Innocents’ duikt daarmee de diepte in en laat het midden tussen een verhaal over geesten en een psychologische benadering. Voor liefhebbers van modernere films zal ‘The Innocents’ nogal tegenvallen, aangezien er relatief gezien weinig actie is. Maar als men in ogenschouw neemt dat het hier om een Victoriaans verhaal gaat, en dat het de tijd neemt om verteld te worden, zal men zeker niet teleurgesteld worden. Less is more, in dit geval zeker waar.

Tessa Obbens