The Innocents – De uskyldige (2021)

Recensie The Innocents CinemagazineRegie: Eskil Vogt | 117 minuten | drama, fantasie | Acteurs: Rakel Lenora Fløttum, Alva Brynsmo Ramstad, Sam Ashraf, Mina Yasmin Bremseth Asheim, Ellen Dorrit Petersen, Morten Svartveit, Kadra Yusuf, Lisa Tønne, Irina Eidsvold Tøien, Marius Kolbenstvedt, Kim Atle Hansen, Nor Erik Vaagland Torgersen, Birgit Nordby, Georg Grøttjord-Glenne

Wat als je de zuurstoftoevoer aan jaren tachtig-nostalgie in “Stranger Things” (Matt & Ross Duffer, 2016) afsnijdt of het meest gratuite geweld en de obsceniteiten uit “The Boys” (Eric Kripke, 2019) filtert? Kortom, als je subtieler en realistischer opereert? Ongeacht het genre, hoogstwaarschijnlijk krijg je iets Scandinavisch. Tijdens een rusteloos warme zomer verhuist Ida (Rakel Lenora Fløttum) met haar ouders en grotere zus Anna (Alva Brynsmo Ramstad) naar een nieuw appartement in een torenhoge flat. Ida’s ouders hebben hun handen vol aan Anna, want ze is autistisch en spreekt al jaren niet meer. Ondertussen probeert Ida haar weg te vinden op de speelpleintjes tussen de woontorens en in het nabije bos. Daar komt ze Ben (Sam Ashraf) tegen. Meteen hebben de buitenbeentjes een klik. Dan laat Ben zien hoe hij puur met zijn gedachten het traject van een vallende steen kan manipuleren. Voor de bovennatuurlijke geest blijkt het lichaam slechts een week omhulsel.

Hoewel ‘The Innocents’ al de tweede speelfilm is van Eskil Vogt, is hij misschien wel bekender van zijn samenwerking met Joachim Trier. Vogt schreef mee aan bijna alle scenario’s voor de films van Trier, waaronder de Oslo – trilogie met ‘The Worst Person in The World’ (2021) als sluitstuk. Alles aan de samenwerking tussen de twee Noren ademt realistisch drama. Echter waar de fascinatie voor het paranormale vandaan komt, is meteen duidelijk wanneer je ‘Thelma’ (Joachim Trier, 2017), er nog eens op naslaat. In de basis gaat die film over de ontluikende gevoelens van het titelpersonage voor een medestudente maar op de achtergrond komen er allerlei bovennatuurlijke krachten los.

De wereld van de kinderen in ‘The Innocents’ staat slechts op een kier open voor volwassenen. Ze hebben soms de grootste moeite om hun gevoelens te articuleren maar kunnen ze tevens moeilijk onderdrukken. De film posteert haast naïef: als bovennatuurlijke gaven alledaags waren, wat dan van beschadigde mensen? Gedoemd zouden ze zijn. De wraakfantasieën verhullen het innerlijk geweld nauwelijks. De geslepen Ida en eenzame Ben zijn immers zonder de psychokinetische krachten zorgenkindjes. Qua aandacht voelt Ida zich bij haar zus achtergesteld en dit kan ze slecht verkroppen en Ben heeft nog veel meer X-en achter zijn naam staan. Na het zien van ‘The Innocents’ denk je wel twee keer na over uitsluitgedrag onder kinderen.

In de filmgeschiedenis zijn kinderen wel vaker angstaanjagend ingezet. ‘The Innocents’ is in zijn horror dan ook absoluut niet onschuldig, vooral het geluid gaat door merg en been. Verder lijkt de algehele toon op een sociaal-realistisch achterkleinkind van de Britse psychologische horrorklassieker met dezelfde titel uit 1961 van regisseur Jack Clayton. Het alledaagse huiselijk drama staat centraal en de paranormale gaven maken de zaken eerder slechter dan beter: geen zegen maar een vloek. Helaas ligt daarin ook de oplossing besloten. Vanuit de luie bioscoopstoel kijkt Stephen King smalend toe en qua familiedrama zal Steven Spielberg best fier zijn op Vogt.

Naar het einde toe boet ‘The Innocents’ in aan kracht alsof Vogt niet precies weet hoe het monster dat hij heeft ontwaakt te beteugelen. Ook is het al lang een ‘Shining’ – cliché dat kinderen het meest ontvankelijk zijn voor het paranormale en volwassenen zich vooral van de domme houden. En hoewel de subtiliteit veel goed maakt, worden de plotontwikkelingen in de realistische setting steeds een stukje ongeloofwaardiger. Bovendien zijn er een paar vervelende losse eindjes. Zo mist de film net de boot naar niet eerder ontdekte afgronden en gaat de verder boeiende fantasie over het belang van abnormaliteiten te vluchtig voorbij aan die ene Noorse broeierige zomer.

Roy van Landschoot

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 14 juli 2022
DVD-release: 19 oktober 2022