The Invincible Iron Man (2007)

Regie: Patrick Archibald | 83 minuten | actie, animatie, science fiction | Originele stemmencast: Marc Worden, Gwendoline Yeo, Fred Tatasciore, Rodney Saulsberry, Elisa Gabrielli, John McCook, Chris Edgerly

Drukke dag gehad vandaag? Dat denk je maar. Helemaal ten onrechte trouwens, want het begrip ‘overwerk’ krijgt een heel andere lading als je Iron Man alias Tony Stark aan het werk hebt gezien. De beste man redt de wereld, lapt zijn sukkelende bedrijf weer op en lost en passant wat problemen uit zijn verleden op. En dat allemaal binnen 83 minuten. Je zou voor minder een burn out krijgen.

In ‘The Invincible Iron Man’ eist de arrogante Tony Stark de hoofdrol op. De playboy staat aan het roer van zijn eigen bedrijf Stark Industries, maar laat beslissingen aan anderen over zodat hij zich bezig kan houden met belangrijkere zaken zoals flirten en lanterfanten. Terwijl Tony de aandeelhouders tegen zich in het harnas jaagt, is zijn vriend Rhodes bezig met het opgraven van een verloren gewaande Chinese ruïne. Een terroristische bende is echter niet blij met de werkzaamheden en valt Rhodes en zijn companen aan. In de ruïne huist namelijk de geest van de legendarische Mandarin, een wrede keizer die het China van voor de jaartelling in de vernieling hielp met zijn schrikbewind. De opgraving kan de Mandarin weer tot leven wekken met alle gevolgen van dien. De profetie komt uit en uiteindelijk herrijst de wrede keizer. De enige hoop voor de mensheid is Iron Man.

De Amerikaanse uitgeverij Marvel Comics is bezig om in een moordtempo ieder karakter uit de stal een eigen film te gunnen. Dit keer is Iron Man aan de beurt. In de twee animatiefilms ‘Ultimate Avengers’ dook de geharnaste superheld ook al op, maar nu heeft de rood-gele titelheld een eigen tekenfilm gekregen. In 2008 verschijnt er een heuse live action bioscoopfilm rond Tony Stark in de zalen, maar als zoethoudertje heeft Marvel alvast een geanimeerde rolprent op de markt gegooid. Voor de fans zeg maar. Als je bekend bent met de stripverhalen rond Iron Man dan zul je best wel wat plezier kunnen beleven aan deze cartoon. Ken je het karakter niet en kijk je deze film, dan zul je overspoeld worden met info. Tientallen jaren stripgeschiedenis zijn in een krappe 83 minuten gepropt en worden in sneltreinvaart op je losgelaten.

Je ziet verschillende versies van het Iron Man kostuum voorbij komen en de ene na de andere persoonlijke tragedie wordt op je afgevuurd. Tony’s gespannen verhouding met zijn vader, de wankele relatie met Rhodes, zijn bijna-dood-ervaring en het ontstaan van Iron Man komen allemaal aan bod. Daarnaast worden er ook verschillende personages geïntroduceerd en wordt er flink geknokt. De film zit propvol en het is niet moeilijk om de draad kwijt te raken wat op zich niet zo’n punt is, maar ergerlijker is de humorloze manier waarop het verhaal zich ontvouwd.

Het is de laatste tijd in de mode om sombere, depressieve films te maken met een volwassen en duister ondertoontje, maar ‘The Invincible Iron Man’ slaat te ver door in de sfeerzetting. Tony’s personage wordt neergezet zonder relativerende humor wat juist de kenmerkende eigenschap van zijn personage is in de ‘Ultimate Avengers’ reeks. In zijn eigen film is Stark de ernst zelve. De dik aangezette muziek versterkt de toch al bombastische sfeer. Ook onderwerpen als moord, verstoorde vader-zoon relaties en een onmogelijke liefde schreeuwen om beurten om de aandacht. De gemakzuchtige manier waarop alle problemen opgelost worden, is dan weer een anti-climax van jewelste.

Ondanks de epische bombast waarmee de film zich bedient, valt er genoeg te genieten van ‘The Invincible Iron Man’. De animatiescènes zien er geweldig uit en de cartoon slaagt erin om handgetekende animatie op overtuigende manier te combineren met computergegenereerde beelden. Ook de stijl van de tekenfilm is bijzonder fraai. De cartoon mengt een anime-achtig uiterlijk met Amerikaanse invloeden zoals je die kent uit de comics. De aquarelachtige inkleuring maakt het plaatje af.

Iron Man is leuk, maar een onverwoestbare film heeft hij niet nagelaten. Misschien in 2008 wel?

Frank v.d. Ven